vernacularis noun | język wernakularny(językoznawstwo, językoznawczy) język narodowy, rodzimy, w opozycji do łaciny służącej jako lingua franca; noun język wernakularny(językoznawstwo, językoznawczy) niestandardowy język określonej populacji; noun |
vernacularis adjective | wernakularnyadjective nieliteracki, niestandardowy, terytorialny, ludowy – w odniesieniu do odmiany języka; wernakularnyadjective rodzimy, etniczny, miejscowy, w języku narodowym – w odniesieniu do literatury, kultury słowa wernakularnyadjective rodzimy, nieprofesjonalny, tworzony przez anonimowych twórców – w odniesieniu do kultury materialnej (sztuki, architektury) wernakularnyadjective zwyczajowy, potoczny, popularny, nienaukowy – w odniesieniu do nazewnictwa biologicznego; |