pugna meaning in Polish

Latin	Polish
pugna [pugnae] noun	bitwa(wojskowość, wojskowy) bezpośrednie starcie zbrojne wojsk skonfliktowanych stron; noun starcie(sport, sportowy) część walki sportowej noun starcienoun ostra wymiana zdań
pugnaculum [pugnaculi] noun	bastion(wojskowość, wojskowy) stosowany od XVI wieku element fortyfikacji w postaci pięciokątnej budowli ziemnej o wzmocnionych, murowanych ścianach; stanowisko artylerii flankującej dostęp do umocnień; noun
pugnare verb	walczyćverb toczyć walkę, uczestniczyć w walce
pugno [pugnare, pugnavi, pugnatus] noun	walkanoun siłowe lub zbrojne rozstrzyganie konfliktu
pugnator [pugnatoris] noun	bojowniknoun ktoś walczący w imię idei
appugnare verb	napadaćverb dokonywać napadu, niespodziewanie uderzać na coś lub na kogoś
impugnatio noun	kontestacjanoun protest, manifestowanie sprzeciwu wobec czegoś; podanie w wątpliwość
propugnaculum [propugnaculi] noun	wzmocnienie(technologia, technika, techniczny) element konstrukcyjny zwiększający wytrzymałość czegoś noun

Your history