Latin-Polish dictionary »

natus meaning in Polish

LatinPolish
natus [nata, natum] noun

synnoun
dziecko płci męskiej (w stosunku do rodziców);

nascor [nasci, natus sum] verb

rodzićverb
przychodzić na świat

urodzićverb
aspekt dokonany od: rodzić się

abalieno [abalienare, abalienavi, abalienatus] verb

oddalaćverb
zwiększać odległość pomiędzy danymi jednostkami

odstępowaćverb
przekazywać coś, odsprzedając to na dogodnych warunkach

abalieno [abalienare, abalienavi, abalienatus] noun

oszukaństwo(potocznie, potoczny) wprowadzenie kogoś w błąd dla uzyskania korzyści
noun

abomino [abominare, abominavi, abominatus] verb

brzydzićverb
odczuwać wstręt do czegoś

adorno [adornare, adornavi, adornatus] verb

ozdabiaćverb
czynić coś ładniejszym lub strojniejszym

aduno [adunare, adunavi, adunatus] verb

jednoczyćverb
łączyć się w jedno

jednoczyćverb
łączyć się z kimś do wspólnego działania wokół jakiejś idei

zespolićverb
połączyć trwale kilka części w jedną

zjednoczyćverb
połączyć się dla wspólnego działania, realizacji wspólnych celów

carmino [carminare, carminavi, carminatus] verb

zgrzeblić(włókiennictwo) wyczesywać włókna
verb

carnatus [carnata, carnatum] adjective

masywnyadjective
o mocnej budowie i dużym ciężarze

nieuprzejmyadjective
niemiły, nieżyczliwy, zachowujący się wobec innych w sposób pozbawiony uprzejmości

ceno [cenare, cenavi, cenatus] verb

jeść kolacjęverb
spożywać wieczorny posiłek

conatus [conatus] verb

starać sięverb
zabiegać o coś, dążyć do otrzymania czegoś

conatus [conatus] noun

próbanoun
test, sprawdzenie poprawności działania czegoś lub kogoś

usiłowanie(rzeczownik odczasownikowy) od usiłować
noun

concubinatus [concubinatus] noun

konkubinatnoun
związek dwóch osób, podobny do małżeństwa, ale nieformalny z powodu braku rejestracji cywilnej bądź religijnego usankcjonowania;

condemno [condemnare, condemnavi, condemnatus] verb

obwiniaćverb
przypisywać, zarzucać komuś winę; oskarżać kogoś o zrobienie czegoś złego

potępiaćverb
nie pochwalać, ganić kogoś, uznawać kogoś winnym

condono [condonare, condonavi, condonatus] verb

dopuszczaćverb
uznawać coś za możliwe

ofiarowaćverb
złożyć ofiarę

prezentowaćverb
pokazywać coś

umożliwiaćverb
dawać, tworzyć jakąś możliwość zrobienia czegoś

condono [condonare, condonavi, condonatus] noun

poświęcenie(książkowy) oddawanie czegoś w ofierze; wyrzeczenie się czegoś dla czyjegoś dobra
noun

poświęcenie(książkowy) pełen bohaterstwa czyn; ofiara
noun

poświęcenie(szachy, pojęcie szachowe) celowe posunięcie, którego konsekwencją jest utrata bierki w celu uzyskania innych korzyści, np. inicjatywy, forsownego wariantu wiodącego do mata itd.
noun

ułaskawienie(potocznie, potoczny) dokument, którego podpisanie skutkuje ułaskawieniem (1.1)
noun

ułaskawienie(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) całkowite lub częściowe darowanie skazanemu kary orzeczonej prawomocnie przez sąd lub zamiana takiej kary na łagodniejszą;
noun

contamino [contaminare, contaminavi, contaminatus] verb

zakażaćverb
powodować dostawanie się drobnoustrojów chorobotwórczych do organizmu

contechnor [contechnari, contechnatus sum] verb

knućverb
skrycie planować działania przeciw komu

contechnor [contechnari, contechnatus sum] noun

schematnoun
ogólny plan albo szkic

coordino [coordinare, coordinavi, coordinatus] verb

koordynowaćverb
kierować różnymi elementami, działaniami tak, aby zapewniać ich harmonię, najlepszą wspólną skuteczność; uzgadniać wzajemne funkcjonowanie

coracino [coracinare, coracinavi, coracinatus] verb

krakać(przenośnie, przenośnia) wygłaszać pesymistyczne sądy
verb

krakaćverb
wydawać charakterystyczny dla wron i kruków dźwięk

corono [coronare, coronavi, coronatus] verb

koronować(przenośnie, przenośnia) stanowić górną część czegoś
verb

crucesignatus [crucesignati] noun

krzyżowiec(historia, historyczny, historycznie) uczestnik zwoływanych przez kościół wypraw krzyżowych
noun

damno [damnare, damnavi, damnatus] verb

obwiniaćverb
przypisywać, zarzucać komuś winę; oskarżać kogoś o zrobienie czegoś złego

12