ef meaning in Polish
| Latin | Polish |
|---|---|
| desum [desse, defui, defuturus] verb | oblewaćverb pomijaćverb przepadaćverb tęsknićverb |
| defunctus [defuncti] (2nd) C noun | nieboszczyknoun |
| ductus deferens noun | nasieniowód(anatomia, anatomiczny) parzysty przewód wyprowadzający plemniki z jąder |
| fallo [fallere, fefelli, falsus] (3rd) verb | kłamaćverb |
| Genovefa noun | Genowefanoun |
| Godefridus noun | Godfrydnoun |
| hyporeflexia noun | hiporefleksja(medycyna, medyczny) częściowy zanik lub osłabienie odruchu (odruchów) |
| illabefactus adjective | nieugiętyadjective niewzruszonyadjective |
| ineffabilis [ineffabilis, ineffabile] adjective | niewysłowionyadjective |
| irrefrāgābilis adjective | niezbityadjective |
| kefir noun | kefir(spożywczy) napój otrzymywany ze sfermentowanego mleka pasteryzowanego; |
| labefacio [labefacere, labefeci, labefactus] (3rd) TRANS verb | wzruszaćverb zwalniaćverb |
| liquefaciō verb | topićverb topićverb |
| līber definitivus noun | podręczniknoun |
| magia benefica noun | biała magia(ezoteryka) magia niewykorzystująca sił zła, mająca na celu uzyskanie dobroczynnego skutku |
| magia malefica noun | czarna magia(ezoteryka) magia wykorzystująca siły zła, mająca na celu uzyskanie złoczynnego skutku; |
| malefactor [malefactoris] (3rd) M noun | złoczyńcanoun |
| malefica [maleficae] (1st) F noun | czarownicanoun |
| missa pro defunctis noun | requiem(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) msza żałobna lub nabożeństwo; |
| nefastus [nefasta, nefastum] adjective | grzesznyadjective |
| pefloxacinum noun | pefloksacyna(farmacja, lekoznawstwo, farmakologia, farmaceutyczny, farmakologiczny) chemioterapeutyk z grupy fluorochinolonów, o szerokim zakresie działania; |
| praefatio [praefationis] (3rd) F noun | preambuła(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uroczysty wstęp do aktu prawnego; przedmowa(literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) wypowiedź zamieszczona przed głównym tekstem, stanowiąca autorską bądź redakcyjną dyskusję dotyczącą utworu |
| praefectus [praefecti] (2nd) M noun | dziekan(dawniej, dawny) (kościelny) stopień duchowieństwa Wojska Polskiego dziekan(dyplomacja) najstarszy rangą i stażem przedstawiciel korpusu dyplomatycznego dziekan(edukacja, edukacyjny) kierownik wydziału uczelni; dziekan(kościelny) prezbiter kierujący dekanatem, wikariusz rejonowy; dziekan(kościelny) przewodniczący kolegium kardynałów; funkcjonariusz(administracja) pracownik służb państwowych, zwykle mundurowych np. policji lub służby więziennej; inspektornoun oficer(wojskowość, wojskowy) (administracja) osoba zajmująca odpowiednią pozycję w hierarchii jakiejś służby mundurowej; w Polsce: posiadająca stopień od podporucznika wzwyż; prefekt(historia, historyczny, historycznie) wysoki urzędnik (m.in. naczelnik prowincji, policji miejskiej) w starożytnym Rzymie; prefektnoun |
| praefectura [praefecturae] (1st) F noun | komisariatnoun |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »