do meaning in Polish
| Latin | Polish |
|---|---|
| dolus [doli] noun | sztuczka(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) zachowanie, posunięcie, przez które chcemy coś osiągnąć, korzystając z cudzej naiwności, niewiedzy itp. |
| dollarium [dollarii] noun | dolar(jednostka monetarna) waluta niektórych krajów świata o symbolu $; |
| Dolomedes fimbriatus noun | bagnik przybrzeżny(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) Dolomedes fimbriatus Clerck, gatunek pająka z rodziny darownikowatych, żyjącego w pobliżu wody |
| dolor [doloris] noun | ból(fizjologia, fizjologiczny) (medycyna, medyczny) przykre, nieprzyjemne wrażenie fizyczne; ból(psychologia, psychologiczny) przykre, nieprzyjemne wrażenie psychiczne boleść(książkowy) żal, wielkie zmartwienie resentymentnoun żałośćnoun |
| dolorosus [dolorosa, dolorosum] adjective | boleściwyadjective |
| dolābra noun | kilof(technologia, technika, techniczny) metalowe narzędzie służące do rozdrabniania skał, twardego podłoża, murów itp.; |
| dolō noun | pika(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) broń drzewcowa piechoty, używana przede wszystkim przeciwko kawalerii; |
| dolōsus adjective | sprytnyadjective |
| domare verb | szkolićverb |
| domesticus [domestica, domesticum] noun | domatornoun gospodarstwonoun gospodarstwonoun |
| domesticus [domestica, domesticum] adjective | domowyadjective |
| domus [domi] noun | dom(architektura, architektoniczny) (urbanistyka, urbanistyczny) oddzielny budynek mieszkalny dom(heraldyka, heraldyczny) ród, rodzina, dynastia dom(urzędowy) placówka społeczna, usługowa lub handlowa domnoun |
| domicilium [domicili(i)] verb | osiedlićverb |
| domicilium [domicili(i)] noun | adres(usługi pocztowe, kurierskie, poczta) (urzędowy) informacje o tym, gdzie znajduje się jakiś budynek lub gdzie ktoś mieszka zamieszkanienoun |
| domina [dominae] noun | damanoun paninoun paninoun paninoun |
| dominari verb | dominowaćverb górowaćverb |
| dominor [dominari, dominatus sum] verb | dominowaćverb górowaćverb królowaćverb przeważaćverb skierowaćverb ukierunkowywaćverb |
| dominor [dominari, dominatus sum] noun | kierowanie(rzeczownik odczasownikowy) od kierować |
| dominatio [dominationis] noun | dominacja(książkowy) przeważanie, panowanie nad czymś |
| Dominus [domini] noun | Bóg(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) bóg w religii monoteistycznej; Pan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) bóg w religii monoteistycznej, zwłaszcza w chrześcijaństwie |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »