Latin-Polish dictionary »
accentus meaning in Polish
| Latin | Polish |
|---|---|
| accentus [accentus] (4th) M noun | akcent(językoznawstwo, językoznawczy) wyróżnienie za pomocą środków fonetycznych niektórych sylab w obrębie wyrazu; |
| accentus acutus noun | akut(fonetyka, fonetyczny) akcent ostry; |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »