Latin-Polish dictionary »

ī meaning in Polish

LatinPolish
ī noun

jotnoun
nazwa litery J

ībis noun

ibis(ornitologia, ornitologiczny) ptak brodzący z podrodziny ibisów, Threskiornithinae;
noun

īverb

kąsaćverb
kaleczyć ostrymi zębami lub żądłem

īdōlum noun

bałwan(etnografia, etnograficzny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) figura bożka pogańskiego
noun

bożeknoun
bezkrytycznie uwielbiany człowiek lub przedmiot

bożeknoun
w wierzeniach politeistycznych: istota lub jej wyobrażenie będące obiektem kultu

idol(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) figura bóstwa
noun

idolnoun
osoba, którą się podziwia

īlex noun

dąb ostrolistny(systematyka) (dendrologia, drzewoznawstwo, dendrologiczny, drzewoznawczy) Quercus ilex L., gatunek drzewa z rodziny bukowatych, pochodzący z obszaru śródziemnomorskiego;
noun

īmus noun

dennica(pszczelarstwo, pszczelarski) dolny element ula
noun

gruntnoun
dno jakiegoś akwenu (rzeki, morza, stawu, strumienia)

podnóżenoun
miejsce u spodu czegoś, co się wznosi

īnfidēlis noun

niewierny(pejoratywnie, pejoratywny) ktoś innej wiary religijnej
noun

īnfēlīx adjective

pechowyadjective
świadczący o pechu

īnfōrmātiō noun

szkicnoun
wykonany ołówkiem delikatny zaczątek obrazu, planu architektonicznego budynku

īnfōrmātīvus adjective

pouczającyadjective
mogący być wzorem; taki, który kształtuje zachowania

īnsectum adjective

owadziadjective
charakterystyczny dla owada; dotyczący, odnoszący się do owada

īnsīgne noun

godłonoun
graficzny symbol państwa

īra verb

gniewaćverb
wywoływać w kimś gniew

rozgniewaćverb
wywołać u kogoś gniew

rozzłościćverb
spowodować u kogoś złość

īriō noun

podpieracz ścian(przenośnie, przenośnia) (rzadki, rzadko używany) (pejoratywnie, pejoratywny) osoba nie tańcząca na imprezach, nie mająca ochoty na włączanie się do działań grupy
noun

īrātus adjective

gniewnyadjective
wyrażający gniew

rozgniewanyadjective
taki, który wyraża wzbierający gniew

(carō) porcīna noun

wieprzowina(spożywczy) mięso ze świni;
noun

(carō) porcīna adjective

wieprzowy(przymiotnik) od wieprz
adjective

*-scrībia

-grafiaostatni człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z pisaniem, zapisem, ilustracją

, custōdīre verb

faworyzowaćverb
wyróżniać kogoś, darzyć szczególnymi względami

patronować(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) być świętym opiekunem lub orędownikiem czegoś lub kogoś
verb

ablātīvus adjective

ablatywny(gramatyka) związany z przypadekiem gramatycznym ablatywem
adjective

acclīvis noun

podjazdnoun
odcinek drogi wiodący pod wzniesienie

accīsus adjective

upośledzonyadjective
wykazujący niedorozwój umysłowy jakiegoś stopnia

accūsātīvus adjective

biernikowy(gramatyka) dotyczący biernika
adjective

acquīsītiō noun

akwizycja(handel, handlowy) pozyskiwanie klientów, zbieranie zamówień w imieniu danej firmy
noun

nabycie(handel, handlowy) (bankowość, bankowy) (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) uzyskanie prawa majątkowego najczyściejszej prawa własności do jakiegoś dobra
noun

addīverb

obniżaćverb
czynić niższym

powoływaćverb
wyznaczać do roli, stanowiska

poświęcaćverb
zajmować się czymś, zwłaszcza zawodowo, oddawać swój czas jakiemuś celowi

przenosić(dawniej, dawny) preferować
verb

przewracaćverb
powodować upadek czegoś

12

Your history