Latin | Hungarian |
---|---|
retineo [retinere, retinui, retentus] (2nd) verb | erősen tartige fenntartige fékezige lebilincselige lekötige megtartige megőrizige nem enged elige tartóztatige visszatartige |
dilige virtutem, si vis retinere salutem | |
milites cohortatus, ut suae pristinae virtutis et tot secundissimorum proeliorum memoriam retinerent, dedit signum pugnae | miután buzdította a katonákat, hogy tartsák emlékezetükben korábbi vitézségüket és oly sok győztes ütközetüket, jelt adott a harcra |