Latin | Hungarian |
---|---|
propriu motu | |
proprius [propria, proprium] adjective | egyedülimelléknév egyénimelléknév el nem múlómelléknév jellemzőmelléknév saját tulajdonmelléknév sajátosmelléknév személyesmelléknév szokásosmelléknév tartósmelléknév állandómelléknév |
proprium est nocentium trepidare | a bűnös joggal fél (Seneca) (nem tudja mikor derül ki vétkessége) |
proprium humani ingenii est odisse quem laeserit | az ember sajátos tulajdonsága, hogy gyűlöli azt, akit megsértett (Tacitus) |
a.u.p. (ad usum proprium) | |
Ad M.S.pr. (ad mandatum serenissimi proprium) | |
Ad Mand.Sac.Caes.Reg.M.proprium (ad mandatum Sacrae Caesareae Regiae Maiestatis proprium) | |
episcopus proprius Gr | |
est enim proprium stiltitiae, aliorum vitia cernere, oblivisci suorum | jellemző az ostobaságra, mások hibáit észrevenni, a magáét elfeledni (Cicero) |
est proprium stultitiae, aliorum vitia cernere, oblivisci suorum | az ostoba ember tulajdonsága, hogy mások hibáit figyeli, de a sajátjáról megfeledkezik (Cicero) |
et monere et moneri proprium est verae amicitiae | a figyelmeztetés és annak elfogadása a másik részéről, a valódi barátság velejárója (Cicero) |
ius proprium | |
N.P. (nomen proprium) | |
nomen proprium noun | tulajdonnévfőnév |
ordinarius proprius | |
parochus proprius Gr | |
pastor proprius | |
propr. (proprius) | |
ritus proprius | |
subditus proprius | |
turpis avis, proprium quae foedet stercore nidum | |
venire contra factum proprium |