Latin | Hungarian |
---|---|
praestat [praestare, praestitit, praestitus est] (1st) IMPERS verb | előnyösebbige jobbige |
praestatio [praestationis] (3rd) F noun | fizetési szavatosságfőnév garanciafőnév |
accipere quam facere praestat iniuriam | inkább viseljük el a jogtalanságot, semhogy másnak hasonlót tegyünk (Cicero) |
bonum esse praestat quam bonum videri | |
fidem praestat alicui | |
non praestat impedimentum, quod de iure non sortitur effectum | |
officium praestat | |
qui ex condicto operam praestat | |
se praestat | |
se praestat verb | mutatkozikige |
sola virtus praestat gaudium perpetuum |