Latin | Hungarian |
---|---|
inimico [inimicare, inimicavi, inimicatus] (1st) verb | összeveszítige |
inimico animo est | |
inimico testi credi non oportet | |
de inimico noli loquier male, sed cogites | ellenségedről legfeljebb gondolj, de ne mondj rosszat (Publilius Syrus) |
omnes amicos habere operosum est, satis est inimicos non habere | nehéz dolog, hogy mindenki a barátunk legyen, - elég ha nincs ellenségünk (Seneca) |
pessimum inimicorum genus laudantes | az ellenség leggyűlöletesebb fajtája a hízelgő, aki szembe dicsér (Tacitus) |