Latin-English dictionary »

oboedienter meaning in English

LatinEnglish
oboedienter [oboedientius, oboedientissime] adverb

obediently, compliantly, without demuradverb

willingly, readily (L+S)adverb

inoboedienter adverb

disobedientlyadverb
[UK: ˌdɪ.sə.ˈbiː.dɪənt.li] [US: ˌdɪ.sə.ˈbiː.dɪənt.li]