German | Turkish |
---|---|
ausfallen | |
ausfallen {eletrik} | |
ausfallen {saç vs.} | |
ausfallen {toplantı vs.} | |
ausfertigen [fertigte aus; hat ausgefertigt] Phrase | düzenlemekverb tanzim etmekverb |
die Ausfertigung [der Ausfertigung; die Ausfertigungen] Substantiv | suretnoun |
ausfindig machen Verb | bulup çıkarmakverb |
ausfliegen [flog aus; ist ausgeflogen] Verb | uçup gitmekverb |
der Ausflug [des Ausfluges/Ausflugs; die Ausflüge] Substantiv m | gezinoun |
Ausflüge pl | |
die Ausfuhr [der Ausfuhr; die Ausfuhren] Substantiv | dışsatımnoun ihracatnoun |
ausführbar Adjektiv | gerçekleştirilebiliradjective yapılabiliradjective |
ausführen [führte aus; hat ausgeführt] Verb | dışsatım yapmakverb gerçekleştirmekverb ihraç etmekverb yapmakverb yerine getirmekverb |
Ausfuhren pl | |
ausführlich [ausführlicher; am ausführlichsten] Adjektiv {olarak} | ayrıntılıadjective |
die Ausführlichkeit [der Ausführlichkeit; die Ausführlichkeiten] Substantiv | ayrıntınoun |
Ausführlichkeiten | |
die Ausführung [der Ausführung; die Ausführungen] Substantiv f | gerçekleştirmenoun uygulamanoun yerine getirmenoun |
Ausführungen pl | |
ausfüllen [füllte aus; hat ausgefüllt] Verb {form vs.} | doldurmakverb |
die Ausgabe [der Ausgabe; die Ausgaben] Substantiv f | baskınoun dağıtımnoun harcamanoun |
Ausgaben pl | |
der Ausgang [des Ausgangs/Ausganges; die Ausgänge] Substantiv n m | çıkışnoun |