German-Polish dictionary »

weiche meaning in Polish

German	Polish
die Weiche [der Weiche; —] Substantiv	rozjazdnoun miejsce, w którym rozchodzą się tory wraz z jego oprzyrządowaniem; zwrotnicanoun urządzenie służące do zmiany toru pojazdów szynowych
Weichei Substantiv	popychadło(potocznie, potoczny) (lekceważąco, lekceważący) osoba wykorzystywana w społeczności lub miejscu pracy noun
weich [weicher; am weichsten] Verb	łagodniećverb stawać się łagodnym
weich [weicher; am weichsten] Adjektiv	miękiadjective miękkiadjective taki, który łatwo ugina się pod naciskiem puchatyadjective pokryty puchem
weicher Gaumen	podniebienie miękkie
aberrant \| abweichend Adjektiv	aberracyjnyadjective nieprawidłowy
abkommen \| abschweifen \| abweichen Verb	odbiegaćverb odchodzić od przedmiotu sprawy
abweichen [wich ab; ist abgewichen] Verb	zboczyćverb
aufweichen [weichte auf; ist aufgeweicht] Verb	rozmiękczaćverb rozmięknąćverb rozmoknąćverb zmiękczaćverb czynić coś bardziej miękkim
ausweichen [wich aus; ist ausgewichen] (Dativ) Verb	uchylaćverb pochylając się, unikać czegoś uchylaćverb zmieniać nieznacznie położenie czegoś
ausweichen [wich aus; ist ausgewichen] (Dativ) Substantiv	uskoknoun skok do tyłu lub w bok wykonany w celu uniknięcia jakiegoś niebezpieczeństwa
durchweichen [durchweichte; hat durchweicht] Verb	rozmakaćverb stawać się miękkim przez nasiąkanie wodą
das einweichen Verb	moczyćverb moczyć (1.1) samego siebie moczyćverb moczyć (1.1) siebie wzajemnie moczyćverb powodować, że coś staje się mokre namoczyćverb wkładać coś na jakiś czas do wody lub innego płynu, aby to nasiąknęło cieczą zwilżaćverb sprawiać, że coś staje się wilgotne, mokre
entweichen [entwich; ist entwichen] Verb	wylatywać(fizyka, fizyczny) unosić się w górę samoczynnie lub będąc wyrzucanym verb

Default dictionary:
Theme
Change language (English)
Own wordlists
- -
Dictionaries
Extras
Impressum
Feedback
Help
News
Data Protection
Terms