weiblich meaning in Polish

German	Polish
weiblich [weiblicher; am weiblichsten] Adjektiv	kobiecyadjective dotyczący kobiety, kobiecości; charakterystyczny dla kobiety
die Weiblichkeit [der Weiblichkeit; die Weiblichkeiten] Substantiv	kobiecośćnoun cecha tego, co kobiece
Femininum \| weibliches Geschlecht Substantiv	rodzaj żeński(gramatyka) cecha rzeczowników liczby pojedynczej nazywających istoty płci żeńskiej lub innych, zaliczanych do tej samej grupy w danym języku noun
das Kolostrum [des Kolostrums; —] (Verwandte Form: Kolostralmilch) (milchartiges Sekret der weiblichen Brustdrüsen, das vor und noch einige Tage nach einer Geburt abgesondert wird) Substantiv	młodziwonoun siara(zoologia, zoologiczny) (fizjologia, fizjologiczny) wydzielina gruczołów mlekowych ssaków; noun
verweiblicht Adjektiv	zniewieściałyadjective o mężczyźnie: taki, który ma kobiece cechy
Verweiblichung Substantiv	zniewieściałość(pogardliwie, pogardliwy) posiadanie przez mężczyznę cech uznawanych typowo za kobiece, niewieście noun

Your history