German-Polish dictionary »

vergil meaning in Polish

GermanPolish
Vergil Substantiv

Wergiliusz(historia, historyczny, historycznie) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) starożytny, rzymski poeta;
noun

vergilben [vergilbte; hat/ist vergilbt] Verb

zażółcaćverb

żółciećverb

żółcićverb

żółknąćverb