German-Polish dictionary »

störung meaning in Polish

German	Polish
die Störung [der Störung; die Störungen] Substantiv	naruszanienoun zaburzenienoun nieprawidłowość w działaniu czegoś powodująca odchylenie od określonej normy
Angststörung	zaburzenia lękowe
Arrhythmie \| Herzrhythmusstörung Substantiv	arytmia(medycyna, medyczny) nieprawidłowy rytm pracy serca noun
bipolare Störung Substantiv	choroba afektywna dwubiegunowa(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) zaburzenie psychiczne, w przebiegu którego występują zespoły depresyjne i maniakalne lub hipomaniakalne; noun
Defekt \| Panne \| Störung Substantiv	defektnoun uszkodzenie, usterka, wada, niedostatek fizyczny
Geschmacksstörung	zaburzenia smaku
die Ataxie [der Ataxie; die Ataxien] (Koordinationsstörungen) Substantiv	ataksjanoun
psychische Störung \| Geistesstörung Substantiv	choroba psychiczna(psychologia, psychologiczny) zaburzenie w psychice będące źródłem cierpienia lub utrudnień w funkcjonowaniu społecznym; noun
reibungslos \| störungsfrei Adjektiv	bezawaryjny(technologia, technika, techniczny) działający bez problemów, awarii, usterek adjective
selbstzerstörerisch \| Selbstzerstörungs- Adjektiv	autodestrukcyjnyadjective niszczący samego siebie
soziale Angststörung Substantiv	fobia społeczna(medycyna, medyczny) (psychologia, psychologiczny) zaburzenie nerwicowe, w którym chory odczuwa lęk wobec sytuacji społecznych; noun
die Verdauungsstörung [der Verdauungsstörung; die Verdauungsstörungen] Substantiv	niestrawność(medycyna, medyczny) ostre zaburzenie w trawieniu, dyspepsja noun
die Zerstörung [der Zerstörung; die Zerstörungen] Substantiv	zniszczenienoun stan tego, co zostało zniszczone, zrujnowane, zburzone

Default dictionary:
Theme
Change language (English)
Own wordlists
- -
Dictionaries
Extras
Impressum
Feedback
Help
News
Data Protection
Terms