German-Polish dictionary »

rausch meaning in Polish

GermanPolish
der Rausch [des Rausch(e)s; die Räusche] Verb

pędzićverb
poruszać się bardzo szybko w pewnym kierunku

śpieszyćverb
robić coś szybko, chcieć z czymś zdążyć

Rauschbeere Substantiv

borówka bagienna(botanika, botaniczny) Vaccinium uliginosum L., gatunek borówki, roślina z rodziny wrzosowatych;
noun

łochynia(botanika, botaniczny) (potocznie, potoczny) roślina z gatunku Vaccinium uliginosum L., borówka bagienna
noun

Rausche | Rauschzeit Substantiv

huczka(łowiectwo, łowiecki) okres godowy u dzików;
noun

das rauschen [des Rauschens; —] Verb

galopowaćverb
następować szybko po sobie; dziać się prędko

das Rauschen [des Rauschens; —] Substantiv

poszum(książkowy) stały, cichy szum
noun

das rauschen [des Rauschens; —] Substantiv

frygaćnoun

szemraćnoun

śmigaćnoun

das Rauschgift [des Rauschgift(e)s; die Rauschgifte] Substantiv

opiatnoun

berauschen [berauschte; hat berauscht] Verb

odurzaćverb
doprowadzać do częściowego lub pełnego stanu nieświadomości lub niepoczytalności

oszołomićverb

upijaćverb
doprowadzać kogoś do stanu upojenia alkoholowego

upoićverb

berauschen | betäuben Verb

oszałamiaćverb
wywoływać stan częściowej utraty przytomności; wprowadzać w stan zamroczenia

berauschend | betörend | leidenschaftlich | rauschend Adjektiv

upojny(książkowy) taki, który wywołuje upojenie
adjective

Berauschtsein Substantiv

odurzenienoun
zamroczenie świadomości wywołane środkami odurzającymi

brausen | rauschen | summen | säuseln Verb

szumiećverb
powodować szum

Droge | Rauschgift Substantiv

narkotyknoun
substancja, którą przyjmowanie powoduje po jakimś okresie używania uzależnienie fizyczne;

Drogenabhängige | Drogensüchtige | Rauschgiftsüchtige Substantiv

narkomankanoun
kobieta uzależniona od narkotyków

Drogenabhängiger | Drogensüchtiger | Rauschgiftsüchtiger Substantiv

narkomannoun
osoba uzależniona od narkotyków

Drogensucht | Rauschgiftsucht | Sucht Substantiv

narkomanianoun
nałóg związany z ciągłą potrzebą zażywania narkotyków;

Giebel | Karausche Substantiv

karaś(systematyka) (ichtiologia, ichtiologiczny) Carassius carassius Linnaeus, gatunek słodkowodnej ryby z rodziny karpiowatych;
noun

der Goldrausch [des Goldrausch(e)s; die Goldräusche] Substantiv

gorączka złotanoun
nagły pęd do poszukiwania złota

Grauschnäpper Substantiv

muchołówka szara(ornitologia, ornitologiczny) Muscicapa striata, mały ptak z rzędu wróblowatych, którego głównym pożywieniem są muchy i inne owady chwytane w locie;
noun

grauschwarz Adjektiv

szaroczarnyadjective
czarny z szarym odcieniem

Tätigkeitsrausch Verb

toczyćverb
o cieczy: płynąć, zwykle w dużych ilościach

wypływaćverb
zaczynać swój bieg, mieć źródło gdzieś