German-Polish dictionary »

rasse meaning in Polish

GermanPolish
die Rasse [der Rasse; die Rassen] Substantiv

rasa(zoologia, zoologiczny) dawna kategoria systematyczna zwierząt zajmująca niższy poziom niż gatunek;
noun

die Rasse [der Rasse; die Rassen] Adjektiv

rasowyadjective
dotyczący ras, rasy

Rasse- Substantiv

rasowiec(potocznie, potoczny) (pospolicie) pies rasowy
noun

Rassel | Klapper Substantiv

grzechotkanoun
rodzaj zabawki dla niemowląt grzechoczącej przy potrząsaniu

rasseln [rasselte; ist gerasselt] Verb

grzechotaćverb
wydawać z siebie grzechot

die Rassentrennung [der Rassentrennung; die Rassentrennungen] Substantiv

segregacja rasowanoun
sformalizowana, zinstytucjonalizowana forma dyskryminacji oparta na kryterium rasy, polegająca na oddzieleniu jednej rasy od drugiej

krass [krasser; am krassesten] Adjektiv

jaskrawy(przenośnie, przenośnia) bardzo wyraźny, dobitny; skrajny
adjective

prostackiadjective
właściwy prostakowi

rdzennyadjective
dotyczący rdzenia

Brachse | Brasse Substantiv

leszcz(ichtiologia, ichtiologiczny) Abramis brama, eurazjatycka duża spłaszczona ryba słodkowodna;
noun

die Brasse [der Brasse; die Brassen] Substantiv

bras(żeglarstwo, żegluga, żeglarski) lina do obracania rei w płaszczyźnie poziomej
noun

Goldbrasse | Dorade Substantiv

dorada(ichtiologia, ichtiologiczny) srebrzysta ryba morska z pasami na bokach;
noun

knallen | knarren | knistern | prasseln Verb

trzasnąćverb
wydać płaski, suchy dźwięk jak przy łamaniu czegoś

der Strass [des Strass(es); die Strasse] Substantiv

strasnoun

Strassenbahnhaltestelle Substantiv

przystanek tramwajowynoun
miejsce, przy którym można wsiąść lub wysiąść z tramwaju

Strassendieb Substantiv

rzezimieszek(książkowy) złodziej, rabuś, bandzior
noun

Säbel rasseln Verb

potrząsać szabelkąverb
straszyć wojną, grozić rozpoczęciem konfliktu zbrojnego

die Terrasse [der Terrasse; die Terrassen] Verb

stroićverb
ubierać ozdobnie, odświętnie

die Terrasse [der Terrasse; die Terrassen] Substantiv

taras(architektura, architektoniczny) otwarta przestrzeń użytkowa budynku;
noun

taras(geologia, geologiczny) podcięty i wyrównany teren na stoku góry lub wzniesienia
noun