priester meaning in Polish
| German | Polish |
|---|---|
| der Priester [des Priesters; die Priester] Substantiv | kapłan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) w chrześcijaństwie duchowny po przyjęciu święceń mający prawo do odprawiania mszy i udzielania sakramentów świętych |
| Priester | Pfarrer Substantiv | ksiądz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) chrześcijański duchowny, posiadający święcenia kapłańskie lub ordynowany na tę funkcję; |
| Priester | Seelsorger Substantiv | duszpasterz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) duchowny, któremu powierzono obowiązki względem grupy wiernych |
| das Priesteramt [des Priesteramt(e)s; —] Substantiv | kapłaństwo(kościelny) sakrament święceń w chrześcijaństwie; kapłaństwo(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) godność lub urząd kapłana |
| die Priesterin [der Priesterin; die Priesterinnen] Substantiv | kapłanka(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) kobieta, która sprawuje posługę religijną |
| priesterlich Adjektiv | kapłańskiadjective |
| die Priesterschaft [der Priesterschaft; die Priesterschaften] Substantiv | duchowieństwo(kościelny) ogół duchownych danego kościoła lub wspólnoty religijnej, stan duchowny; |
| das Priesterseminar [des Priesterseminars; die Priesterseminare] Substantiv | seminarium duchowne(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) zakład naukowo-wychowawczy przygotowujący kandydatów na duchownych; |
| die Priesterweihe [der Priesterweihe; die Priesterweihen] Substantiv | święcenia(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) sakrament w niektórych kościołach chrześcijańskich, dający władzę uświęcania, tj. udzielania innych sakramentów; |
| der Erzpriester [des Erzpriesters; die Erzpriester] Substantiv | archiprezbiternoun |
| der Hohepriester [des Hohepriesters; die Hohepriester] Substantiv | arcykapłan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (żydowski) najwyższy urząd w świątyni jerozolimskiej, przełożony kapłanów i lewitów; arcykapłan(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) najwyższy kapłan w bliskowschodnich kultach pogańskich; arcykapłan(teologia, teologiczny) w chrześcijaństwie tytuł jedynego pośrednika między Bogiem a ludźmi przysługujący Chrystusowi |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »