physik meaning in Polish
| German | Polish |
|---|---|
| die Physik [der Physik; —] Substantiv | fizycznośćnoun fizykanoun |
| physikalisch Adjektiv | fizycznyadjective |
| physikalische Chemie Substantiv | chemia fizyczna(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) dział chemii zajmujący się badaniem zależności między strukturą chemiczną substancji a ich właściwościami fizycznymi; |
| Physiker | Physikerin Substantiv | fizyknoun |
| Physiklehrerin | |
| Agrikulturphysik | Agrophysik Substantiv | agrofizyka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka z pogranicza agronomii i fizyki, której obiektem badawczym jest ekosystem ukształtowany poprzez działalność człowieka, badany i opisywany metodami nauk ścisłych – w szczególności fizyki; |
| agrophysikalisch Adjektiv | agrofizyczny(rolnictwo, rolniczy) dotyczący agrofizyki |
| die Astrophysik [der Astrophysik] Substantiv | astrofizyka(astronomia, astronomiczny) dział astronomii, nauka o budowie, ewolucji, właściwościach chemicznych i fizycznych ciał niebieskich oraz materii rozproszonej w przestrzeni poza Ziemią; |
| astrophysikalisch Adjektiv | astrofizycznyadjective |
| der Astrophysiker [des Astrophysikers; die Astrophysiker] Substantiv | astrofizyknoun |
| die Atomphysik [der Atomphysik] Substantiv | fizyka atomowa(fizyka, fizyczny) dział fizyki badający budowę i właściwości atomów; |
| die Biophysik [der Biophysik; —] Substantiv | biofizyka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) dziedzina biologii badająca fizyczne podstawy procesów życiowych; |
| die Geophysik [der Geophysik; —] Substantiv | geofizyka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) nauka badająca procesy i zjawiska fizyczne zachodzące kiedykolwiek we wszystkich geosferach kuli ziemskiej |
| geophysikalisch Adjektiv | geofizycznyadjective |
| Geophysiker Substantiv | geofizyknoun |
| die Kernphysik [der Kernphysik; —] Substantiv | fizyka jądrowanoun |
| das Ohm [des Ohm(s); die Ohm] (Maßeinheit für den elektrischen Widerstand nach dem deutschen Physiker) (Zeichen: Ω) Substantiv | aamnoun om(jednostka miary) (elektryczność) jednostka oporu elektrycznego; |
| die Metaphysik [der Metaphysik; —] Substantiv | metafizyka(filozofia, filozoficzny) podstawowa dyscyplina filozoficzna, badająca powszechne własności bytu metafyzikanoun |
| physisch | physikalisch Adjektiv | fizycznyadjective |
| Quantenphysik | |
| Teilchenphysik |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »