German | Polish |
---|---|
organisch Adjektiv | organicznieadjective |
Organische Chemie | organische Chemie Substantiv | chemia organiczna(chemia, chemiczny) dział chemii zajmujący się związkami organicznymi jak np. węglowodory czy alkohole; |
organische Verbindung Substantiv | związek organiczny(chemia, chemiczny) każdy związek chemiczny, w skład którego wchodzi węgiel, z wyjątkiem tlenków węgla, kwasu węglowego, węglanów, wodorowęglanów, węglików, cyjanowodoru, cyjanków, kwasu cyjanowego, kwasu piorunowego i kwasu izocyjanowego, a także ich soli; |
anorganisch Adjektiv | epentetycznyadjective nieorganicznyadjective nieuporządkowanyadjective |
anorganische Chemie Substantiv | chemia nieorganiczna(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) (chemia, chemiczny) dział chemii dotyczący wszystkich substancji, w których nie występuje wiązanie węgiel-wodór |
anorganische Verbindung Substantiv | związek nieorganiczny(chemia, chemiczny) każdy związek chemiczny niebędący związkiem organicznym, czyli taki, który nie zawiera atomów węgla lub jest tlenkiem węgla, kwasem węglowym, węglanem, wodorowęglanem, węglikiem, cyjanowodorem, cyjankiem, kwasem cyjanowym, kwasem piorunowym i kwasem izocyjanowym wraz z ich solami; |
phosphororganisch Adjektiv | fosforoorganiczny(chemia, chemiczny) o związku organicznym: zawierający fosfor; |