land meaning in Polish

German	Polish
Landsfrau Substantiv	rodaczkanoun kobieta należąca do ta samej narodowości, pochodząca z tego samego obszaru
Landshut	Landshut
Landshut Substantiv	Łańcut(geografia, geograficzny) miasto w Polsce; noun
der Landsknecht [des Landsknecht(e)s; die Landsknechte] Phrase	lancknechtphrase landsknechtphrase
der Landsmann [des Landsmannes; die Landsmänner, die Landsleute] Substantiv	krajannoun rodaknoun człowiek pochodzący z tego samego narodu ziomeknoun osoba pochodząca z tego samego kraju lub tych samych okolic
Landsmannschaft Substantiv	ziomkostwo(społeczny) stowarzyszenie osób pochodzących z tego samego regionu kraju oraz ich potomków identyfikujących się z regionem pochodzenia; noun
die Landstraße [der Landstraße; die Landstraßen] Substantiv	gościniecnoun szeroka droga Landstraßenoun
der Landstreicher [des Landstreichers; die Landstreicher] Substantiv	trampnoun wędrowiec, włóczykij, obieżyświat
Landstreicher \| Herumtreiber Substantiv	włóczęganoun osoba podróżująca po świecie, szukająca schronienia u innych
die Landstreicherei [der Landstreicherei; die Landstreichereien] Substantiv	żebractwonoun proszenie w miejscu publicznym o wsparcie materialne w sytuacji biedy
der Landtag [des Landtag(e)s; die Landtage] Substantiv	sejm krajowynoun
die Landung [der Landung; die Landungen] Substantiv	lądowanie(rzeczownik odczasownikowy) od lądować noun
Landungsfahrzeug Substantiv	desantowiec(wojskowość, wojskowy) (żeglarstwo, żegluga, żeglarski) okręt służący do desantu morskiego noun
Landwirtschaft \| Ackerbau Substantiv	rolnictwo(rolnictwo, rolniczy) dział gospodarki i zajęcie, które polega na wytwarzaniu żywności i surowców przemysłowych poprzez uprawę roślin i hodowlę zwierząt; noun
landwirtschaftlich Adjektiv	rolnyadjective związany z uprawą roli, pola
landwirtschaftlich \| Agrar- \| Land- Adjektiv	rolniczyadjective dotyczący rolnictwa lub rolnika, zajmujący się rolnictwem, stosowany w nim
die Landzunge [der Landzunge; die Landzungen] Substantiv	mierzeja(geografia, geograficzny) piaszczysta bariera oddzielająca zalew lub zatokę od otwartego morza; noun
das Ackerland [des Ackerland(e)s] Substantiv	użyteknoun obszar ziemi będący w uprawie lub nadający się do uprawy
das Ackerland [des Ackerland(e)s] Adjektiv	uprawnyadjective o ziemi: nadająca się do uprawy na niej roślin
Adamaua \| Hochland von Adamaua Substantiv	Adamawa(geografia, geograficzny) wyżyna w Afryce; noun
agrotouristisch \| landtouristisch Adjektiv	agroturystycznyadjective związany z agroturystyką, dotyczący agroturystyki
Aland	jaź
Åland \| Ålandinseln Substantiv	Wyspy Alandzkie(geografia, geograficzny) archipelag na Morzu Bałtyckim, terytorium autonomiczne Finlandii; noun
Åländer Substantiv	Alandczyknoun mieszkaniec Wysp Alandzkich
Aländer See Substantiv	Morze Alandzkie(geografia, geograficzny) niewielki akwen między wybrzeżem Szwecji i Wyspami Alandzkimi, część Morza Bałtyckiego; noun
altniederländisch Adjektiv	staroniderlandzkiadjective używany, powstały, dziejący się w dawnych Niderlandach; pochodzący, wywodzący się z dawnych Niderlandów
fremdländisch [fremdländischer; am fremdländischsten] Adjektiv	cudzoziemskiadjective pochodzący z obcego kraju, właściwy obcemu krajowi lub cudzoziemcom
grönländisch [grönländischer; am grönländischsten] Adjektiv	grenlandzkiadjective od Grenlandia
Isländisch [isländischer; am isländischsten] Substantiv	islandzki(językoznawstwo, językoznawczy) język urzędowy Islandii; noun
neuseeländisch [neuseeländischer; am neuseeländischsten] Adjektiv	nowozelandzkiadjective odnoszący się do państwa Nowa Zelandia
andere Länder, andere Sitten	co kraj, to obyczajkażdy kraj (region, miejscowość, rodzina, itp.) ma własną kulturę, zwyczaje
Anlandung \| Anreicherung Substantiv	odkładanie(hydrologia, hydrologiczny) proces akumulacji rumowiska przez płynącą wodę w rzekach i zbiornikach noun
Anlandungsplatz Substantiv	wylądowanie(rzeczownik odczasownikowy) od wylądować noun
Bithynien [Bithynien(s); —] (antike Landschaft in Kleinasien) Substantiv	Bitynia(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) kraina historyczna w Azji Mniejszej, prowincja rzymska; noun
der Fes [des Fes(es); die Fes(e)] (Verwandte Form: Fez) ((in den arabischen Ländern von Männern getragene) kappenartige Kopfbedeckung aus rotem Filz in Form eines Kegelstumpfes (mit einer Quaste)) Substantiv	fes(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dźwięk f obniżony o półton; noun feznoun orientalne nakrycie głowy o kształcie ściętego stożka, wykonane z bordowego filcu i ozdobione czarnym frędzlem;

«<123 >↑

land meaning in Polish

Your history

Online dictionaries

Might be interested