klo meaning in Polish
| German | Polish |
|---|---|
| das Klo [des Klos; die Klos] Substantiv | kibel(potocznie, potoczny) (grubiański, grubiańsko) toaleta albo sam klozet, często zaniedbany klozetnoun |
| die Kloake [der Kloake; die Kloaken] Substantiv | kloaka(anatomia, anatomiczny) końcowy odcinek jelita kręgowców |
| das Kloakentier [des Kloakentier(e)s; die Kloakentiere] Substantiv | stekowiec(zoologia, zoologiczny) zwierzę, w którego budowie anatomicznej przewody moczowe i płciowe uchodzą do steku |
| klobig [klobiger; am klobigsten] Adjektiv | ociężałyadjective |
| Klobrille Substantiv | deska sedesowanoun sedesnoun |
| die Klofrau [der Klofrau; die Klofrauen] Substantiv | babcia klozetowanoun babka klozetowanoun pisuardesanoun |
| der Klon [des Klons; die Klone] Substantiv | klon(biologia, biologiczny) zbiór komórek lub cały organizm wywodzący się z jednej komórki, identyczny pod względem genetycznym; |
| das klonen Substantiv | klonowaćnoun sklonowaćnoun |
| klopf klopf Interjection | puk-pukinterjection |
| klopfen [klopfte; hat geklopft] (an mit Akkusativ) Verb | podpierdalać(wulgarnie, wulgaryzm) złośliwie donosić, skarżyć pukaćverb stukaćverb |
| Klopfer | Türklopfer Substantiv | kołatka(potocznie, potoczny) często ozdobny przedmiot, zazwyczaj metalowy, przymocowany przy drzwiach wejściowych służący do stukania; |
| Klopfstange | Teppichstange Substantiv | trzepaknoun |
| anklopfen [klopfte an; hat angeklopft] Verb | poprosićverb pukaćverb razićverb zapukaćverb |
| der Klops [des Klopses; die Klopse/(auch:) Klöpse] Substantiv | klops(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) mięsna kulka duszona w sosie; klops(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) fiasko, niepowodzenie klops(ik)noun knedel(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) okrągła kluska z ciasta przyrządzonego z rozgniecionych gotowanych ziemniaków i mąki pszennej, nadziewana owocami lub mięsem pieróg(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) kawałek rozwałkowanego cienko ciasta nadzianego farszem mięsnym, serowym, warzywnym lub owocowym; gotowany, czasem też smażony na głębokim tłuszczu lub opiekany po ugotowaniu; |
| Kloschüssel | Toilettenschüssel Substantiv | muszla klozetowanoun |
| das Kloster [des Klosters; die Klöster] Substantiv | klasztor(architektura, architektoniczny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) budynek lub kompleks budynków będący siedzibą zakonnic lub zakonników określonej reguły monaster(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) klasztor we wschodnim chrześcijaństwie; monastyr(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (przestarzałe, przestarzały) klasztor we wschodnim chrześcijaństwie; |
| Klosterbibliothek | |
| Klostergarten | |
| Klosterglocke | |
| Klosterhof | |
| Klosterkapelle | |
| die Klosterkirche [der Klosterkirche; die Klosterkirchen] Phrase | kościół klasztornyphrase |
| Klostermauer | |
| Klosterzelle Substantiv | cela(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) surowy pokój w klasztorze, izba pustelnika, mnicha |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »