irre meaning in Polish

German	Polish
die Irre [der Irre; —] Substantiv	oszołom(potocznie, potoczny) osoba zachowująca się nienormalnie noun szaleniecnoun osoba obłąkana, chora umysłowo wariat(potocznie, potoczny) człowiek chory psychicznie noun wariat(potocznie, potoczny) ktoś zachowujący się nieobliczalnie, niekonwencjonalnie; zwariowany, nierozważny noun
die Irre [der Irre; —] Adjektiv	obłędnyadjective odbiegający od normalności w sensie psychicznym
irreal [irrealer; am irrealsten] Adjektiv	nierealnaadjective nierealneadjective nierealnyadjective taki, który nie istnieje w rzeczywistości
Irredentismus	irredentyzm
irreführen [führte irre; hat irregeführt] Verb	wprowadzać w błądverb wprowadzić w błądverb zamierzenie lub niezamierzenie podać fałszywą, nieprawdziwą informację łudzić(książkowy) zwodzić kogoś, dając mu fałszywe nadzieje verb
irregulär [irregulärer; am irregulärsten] Adjektiv	nieregularny(wojskowość, wojskowy) nienależący do wojsk stałych, formowany doraźnie adjective
irregulär \| unregelmäßig Adjektiv	nieregularnyadjective pojawiający się, działający, występujący w nierównych odstępach czasu
irrelevant \| vernachlässigbar Adjektiv	nieistotnyadjective bez znaczenia, pozbawiony treści; nieważny, błahy
die Irreligiosität [der Irreligiosität; —] Substantiv	niereligijnośćnoun brak religijności, bycie niereligijnym, niewiara
irreligiös Adjektiv	niereligijnyadjective charakteryzujący się brakiem religijności
die irren Substantiv	być w błędzienoun mylić się, nie mieć racji
Irren ist menschlich	błądzenie jest rzeczą ludzką
das Irrenhaus [des Irrenhauses; die Irrenhäuser] Substantiv	dom wariatów(potocznie, potoczny) brak ładu noun dom wariatów(potocznie, potoczny) zakład dla osób z zaburzeniami psychicznymi noun
irreparabel Adjektiv	nienaprawialnyadjective taki, którego nie można naprawić
irreversibel \| unumkehrbar Adjektiv	nieodwracalnyadjective taki, którego nie można usunąć, cofnąć; uniemożliwiający przywrócenie do poprzedniego stanu
Irreversibilität	nieodwracalność
beirren [beirrte; hat beirrt] Verb	dezorientowaćverb
das Gewirr [des Gewirr(e)s; —] Substantiv	plątaninanoun jeden lub wiele podłużnych elementów bezładnie skierowanych tak, że na pierwszy rzut oka trudno określić ich początek, koniec lub przebieg rozgardiasznoun zamieszanie, zamęt, nieporządek
in die Irre führen Verb	zbałamucićverb spowodować zamieszanie, wprowadzić w błąd
klirren [klirrte; hat geklirrt] Verb	brzęczećverb o metalowych lub szklanych przedmiotach: wydawać brzęk
Kraut und Rüben \| wirres Durcheinander Substantiv	groch z kapustą(przenośnie, przenośnia) coś chaotycznego, bezładnie zmieszanego noun
sausen \| schwirren Verb	świstaćverb wykonywać szybki ruch, wywołując świst
schirren [schirrte; hat geschirrt] Verb	nałożyć uprzążverb
sich täuschen \| sich vertun \| täuschen irren sich irren Verb	mylićverb popełniać błędy
Summen \| Klirren Substantiv	brzęknoun przytłumiony, wibrujący dźwięk
täuschen \| irreführen Verb	zwodzićverb wprowadzać w błąd
verirren Verb	zabłądzićverb stracić orientację w terenie i nie móc znaleźć dalszej drogi
verwirren \| verstören Verb	peszyćverb wprawiać w zakłopotanie

↑

irre meaning in Polish

Your history

Online dictionaries

Might be interested