German-Polish dictionary »

infant meaning in Polish

GermanPolish
der Infant [des Infanten; die Infanten] Substantiv

infant(historia, historyczny, historycznie) tytuł przysługujący dzieciom rodziny królewskiej w Hiszpanii i Portugalii;
noun

Infanterie | Fußvolk Substantiv

piechota(wojskowość, wojskowy) rodzaj wojsk walczących pieszo i w bliskim kontakcie z nieprzyjacielem;
noun

infantil [infantiler; am infantilsten] Adjektiv

infantylnyadjective

Infantizid | Kindstötung Substantiv

dzieciobójstwo(książkowy) zabójstwo dziecka, najczęściej własnego;
noun

kindisch | infantil Adjektiv

dziecinnyadjective
zachowujący się jak dziecko

kindlich | infantil Adjektiv

dziecinnyadjective
właściwy dziecku, taki jak u dziecka

Linieninfanterie

piechota liniowa

die Marineinfanterie [der Marineinfanterie; die Marineinfanterien] Substantiv

piechota morskanoun

Marineinfanterist Substantiv

marine(wojskowość, wojskowy) żołnierz brytyjskiej lub amerykańskiej piechoty morskiej
noun