hügel meaning in Polish

German	Polish
der Hügel [des Hügels; die Hügel] Substantiv	pagóreknoun niewielkie wzniesienie, zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu metrów
der Hügel [des Hügels; die Hügel] Adverb	pionowoadverb w grach planszowych: związany z pionem (bierką)
Hügel-Meier	marzanka pagórkowa
Hügel \| Anhöhe Substantiv	wzgórze(geografia, geograficzny) niewielkie wzniesienie (do stu metrów) o zaokrąglonym szczycie; noun
das Hügelgrab [des Hügelgrab(e)s; die Hügelgräber] Substantiv	kurhan(archeologia, archeologiczny) rodzaj mogiły w kształcie kopca; noun
hügelig [hügeliger; am hügeligsten] Adjektiv	pagórkowatyadjective nierówny; taki, który jest pokryty pagórkami
Aventin \| Aventinischer Hügel Substantiv	Awentyn(geografia, geograficzny) (historia, historyczny, historycznie) jedno z siedmiu rzymskich wzgórz; noun
der Erdhügel [des Erdhügels; die Erdhügel] Substantiv	kopiec(książkowy) lub (architektura, architektoniczny) pomnik w formie takiego wzniesienia noun
der Grabhügel [des Grabhügels; die Grabhügel] Substantiv	tumulusnoun kopiec ziemny usypany nad grobowcem
der Maulwurfshügel [des Maulwurfshügels; die Maulwurfshügel] Substantiv	kretowiskonoun kopczyk ziemi usypany przez kreta

Your history