German-Polish dictionary »
glänzen meaning in Polish
| German | Polish |
|---|---|
| glänzen [glänzte; hat geglänzt] Verb | błyskać(przenośnie, przenośnia) wykazywać się czymś szczególnym w danym momencie błyszczećverb |
| glänzen | leuchten | strahlen Verb | jaśniećverb |
| glänzend [glänzender; am glänzendsten] Adjektiv | błyszczącyadjective lśniącyadjective |
| glänzend | hervorragend Adjektiv | kwitnący(przenośnie, przenośnia) w doskonałej formie; wyglądający zdrowo |
| blinken | glänzen Verb | błyskaćverb |
| schimmern | glänzen Verb | połyskiwaćverb |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »