German-Polish dictionary »

gin meaning in Polish

GermanPolish
die Königin [der Königin; die Königinnen] Substantiv

królowa(entomologia, owadoznawstwo, entomologiczny, owadoznawczy) płodna samica niektórych owadów społecznych, np. pszczół, os, trzmieli, mrówek, termitów
noun

królowa(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) monarchini rządząca królestwem
noun

królowanoun
żona króla

Königin | Weisel Substantiv

matka pszczela(pszczelarstwo, pszczelarski) jedyna dojrzała płciowo samica w rodzinie pszczoły miodnej
noun

Königinzelle | Weiselzelle Substantiv

matecznik(pszczelarstwo, pszczelarski) pociągnięta lub rozbudowana przez pszczoły robotnice komórka w gnieździe pszczelim, z której wygryza się pszczela matka
noun

Kosmologe | Kosmologin Substantiv

kosmolognoun
specjalista w dziedzinie kosmologii

Lesginka Substantiv

Lezginkanoun
członkini ludu Lezginów

Neonatologin Substantiv

neonatolog(medycyna, medyczny) lekarka, specjalistka neonatologii
noun

Neovagina Substantiv

neowagina(medycyna, medyczny) wagina uformowana w procesie korekty płci, w przypadku niewykształcenia się pochwy w wyniku zaburzeń rozwoju seksualnego albo podczas rekonstrukcji defektów (po operacji nowotworu, urazie)
noun

der Neubeginn Substantiv

nowy począteknoun

Neuguinea-Pidgin Substantiv

tok pisin(językoznawstwo, językoznawczy) jeden z języków kreolskich używany w Papui-Nowej Gwinei;
noun

Neurologin Substantiv

neurolog(medycyna, medyczny) lekarka specjalistka neurologii
noun

Onkologin Substantiv

onkolog(medycyna, medyczny) lekarka specjalistka onkologii
noun

die Originalausgabe [der Originalausgabe; die Originalausgaben] Phrase

oryginalne wydaniephrase

die Originalität [der Originalität; die Originalitäten] Substantiv

oryginalnośćnoun
cecha tego, co jest oryginalne

Ornithologin | Ornithologe Substantiv

ornitolog(biologia, biologiczny) specjalistka w dziedzinie ornitologii
noun

paginieren [paginierte; hat paginiert] Verb

paginować(drukarstwo, drukarski) numerować kolejno strony
verb

die Paginierung [der Paginierung; die Paginierungen] Substantiv

paginacjanoun
numeracja kolejnych stron (czasopisma, książki itp.)

Paläontologin Substantiv

paleontolognoun
specjalistka z zakresu paleontologii

die Philologin [der Philologin; die Philologinnen] Substantiv

filolognoun
specjalistka w dziedzinie filologii

Pidgin

pidżyn

Pidgin | Pidginsprache Substantiv

język pidżynowy(językoznawstwo, językoznawczy) mowa pomocnicza powstała w wyniku kontaktu grup posługujących się wzajemnie niezrozumiałymi językami, charakteryzująca się uproszczoną strukturą gramatyczną i ograniczonym słownictwem, służąca danemu społeczeństwu jako drugi język;
noun

die Psychologin [der Psychologin; die Psychologinnen] Substantiv

psycholog(psychologia, psychologiczny) specjalistka w dziedzinie psychologii
noun

psycholożka(zawód, zawodowy, zawodowo) (psychologia, psychologiczny) kobieta, która specjalizuje się w dziedzinie psychologii
noun

Regina | Regine Substantiv

Reginanoun
imię żeńskie;

Scheide | Vagina Substantiv

pochwa(anatomia, anatomiczny) żeński narząd rozrodczy ssaków;
noun

die Seismologin [der Seismologin; die Seismologinnen] Substantiv

sejsmolog(geologia, geologiczny) kobieta naukowiec zajmująca się sejsmologią
noun

die Septuaginta [der Septuaginta; —] Substantiv

Septuaginta(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (historia, historyczny, historycznie) (biblijny) pierwsze tłumaczenie Starego Testamentu z hebrajskiego i aramejskiego na koine;
noun

die Soziologin [der Soziologin; die Soziologinnen] Substantiv

socjolog(edukacja, edukacyjny) specjalistka w dziedzinie socjologii
noun

socjolożka(naukoznawstwo, nauka, naukoznawczy, naukowy) specjalistka w dziedzinie socjologii
noun

umgehen [umging, hat/ist umgangen] Verb

kursowaćverb
przebywać regularnie określoną trasę

okrążaćverb
obchodzić, objeżdżać itd. coś kręgiem lub łukiem

die Urologin [der Urologin; die Urologinnen] Substantiv

urolog(medycyna, medyczny) lekarka specjalistka urologii
noun

vaginal Adjektiv

pochwowy(anatomia, anatomiczny) dotyczący pochwy
adjective

vergehen [verging; hat/ist vergangen] Verb

przekwitać(przenośnie, przenośnia) ulegać przemijaniu
verb

przemijaćverb
kończyć się bezpowrotnie

schnąć(potocznie, potoczny) marnieć z powodu stanu uczuciowego
verb

usychać(przenośnie, przenośnia) bardzo przeżywać
verb

Vergehen [verging; hat/ist vergangen] Substantiv

występek(książkowy) czyn niewłaściwy moralnie, niezgodny z normami społecznymi
noun

Virginal Substantiv

wirginał(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) dawny instrument muzyczny, mała odmiana klawesynu popularna w XVI i XVII wieku;
noun

2345