genie meaning in Polish

geniusz▼noun
czyjeś nieprzeciętne zdolności, umiejętności, czyjś wybitny talent

geniusz▼noun
osoba wybitna, o nieprzeciętnych zdolnościach

geniusz▼(mitologia rzymska) (literatura, literaturoznawstwo, literaturoznawczy) duch sprawujący pieczę nad człowiekiem, społecznością lub miejscem
noun

krępować się▼verb

wstydzić się▼verb
odczuwać zawstydzenie, być onieśmielonym, speszonym w danej sytuacji

cieszyć się▼verb

delektować się czymś▼verb

grzać▼verb
poddawać się działaniu ciepła

korzystać z życia▼verb

rozkoszować się czymś▼verb

skosztować czegoś▼verb

używać życia▼verb

zażywać▼verb
korzystać z czegoś przyjemnego

delektować się▼verb
odczuwać przyjemność, rozkoszować się, zachwycać się

cieszyć▼verb
mieć coś (najczęściej coś, co daje satysfakcję)

bezceremonialny▼adjective
nie robiący ceremonii, nie zwracający uwagi na ogólnie przyjęte zwyczaje lub formy towarzyskie

magister▼(edukacja, edukacyjny) (studencki) osoba, która zdobyła tytuł magistra (1.1)
noun

magister▼(edukacja, edukacyjny) tytuł zawodowy nadawany przez wyższe uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia
noun

rozkoszować▼verb
odczuwać dużą przyjemność, doznawać rozkoszy z jakiego powodu

jadalny▼adjective
nadający się do jedzenia; taki, którym nie można się otruć

inżynier▼noun
człowiek zajmujący się zawodowo inżynierią, mający wyższe wykształcenie techniczne;

inżynieria▼noun
nauka wykorzystująca matematykę, technologię i praktyczne doświadczenie do projektowania, produkowania i kontrolowania obiektów bądź procesów służących człowiekowi

Ifigenia▼noun
imię żeńskie;

detonować▼verb
być lub stawać się speszonym