eifer meaning in Polish

German	Polish
der Eifer [des Eifers; —] Substantiv	pracowitośćnoun cecha tego, kto jest pracowity
Eifer \| Fleiß Substantiv	pilnośćnoun cecha bycia pilnym; przykładanie się do czegoś; staranność w wykonywaniu czego
Eifersucht \| Missgunst Substantiv	zazdrośćnoun podejrzenie, że ukochana osoba mogłaby nie być wierna
eifersüchtig \| neidisch Adjektiv	zazdrosnyadjective taki, który boi się o coś własnego; podejrzliwy wobec wierności osoby, z którą jest w związku
die Angreiferin [der Angreiferin; die Angreiferinnen] Substantiv	napastniczkanoun
blinder Eifer schadet nur	co nagle, to po diablejeśli robi się coś szybko, to nie wychodzi to na dobre
Dudelsackspieler \| Dudelsackpfeifer Substantiv	dudziarz(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) osoba grająca na dudach noun
Flussregenpfeifer	sieweczka rzeczna
geifern [geiferte; hat gegeifert] Verb	ślinićverb brudzić się własną śliną
Goldregenpfeifer Substantiv	siewka złota(ornitologia, ornitologiczny) Pluvialis apricaria Linnaeus, gatunek średniej wielkości ptaka występującego w północno-zachodniej Eurazji; noun
der Kneifer [des Kneifers; die Kneifer] Substantiv	cwikier(historia, historyczny, historycznie) okulary trzymające się na nosie za pomocą specjalnie wygiętego sprężynującego elementu łączącego oba szkła noun
Mornellregenpfeifer Substantiv	mornel(ornitologia, ornitologiczny) Charadrius morinellus, gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rzędu siewkowców; noun
die Regenpfeifer [des Regenpfeifers; die Regenpfeifer] animal name	siewkaanimal name
rivalisieren \| wetteifern Verb	rywalizowaćverb ubiegać się o pierwszeństwo lub o zdobycie czegoś
der Schleifer [des Schleifers; die Schleifer] Substantiv	ostrzyciel(rzemiosło, rzemieślniczy) rzemieślnik ostrzący noże, nożyczki itp. noun szlifierz(zawód, zawodowy, zawodowo) pracownik zajmujący się szlifowaniem; noun szlifierz(zawód, zawodowy, zawodowo) rzemieślnik zajmujący się ostrzeniem narzędzi noun
sich ereifern \| sich erhitzen Verb	zapalić(książkowy) o uczuciu opanować kogoś verb
steif [steifer; am steifsten] Adjektiv	bezwładnyadjective drętwyadjective zdrętwiałyadjective
Strohfeuer \| blinder Eifer Substantiv	słomiany zapałnoun zapał nagle powstający i szybko przemijający
unreif [unreifer; am unreifsten] Adjektiv	niedojrzałyadjective o człowieku: niedorosły; taki, który nie osiągnął dojrzałości, nie jest w pełni ukształtowany psychicznie lub fizycznie niedojrzałyadjective o owocu, warzywie: taki, który jeszcze nie nadaje się do jedzenia
der Winkelschleifer [des Winkelschleifers; die Winkelschleifer] Substantiv	szlifierka kątowa(technologia, technika, techniczny) rodzaj ręcznej szlifierki o momencie obrotowym przekazywanym poprzez przekładnię pod kątem prostym, przeznaczona do szlifowania i przecinania; noun

↑

eifer meaning in Polish

Your history

Online dictionaries

Might be interested