dienst meaning in Polish

German	Polish
der Dienst [des Dienst(e)s; die Dienste] Substantiv	dyżurnoun pełnienie obowiązków społecznych lub zawodowych w przedziale czasu, na określonych warunkach kolumienkanoun mała kolumna służka(architektura, architektoniczny) w gotyku: cienka kolumienka przylegająca do filaru, podtrzymująca sklepienie; noun
Dienst haben \| im Dienst sein Verb	urzędowaćverb pracować w określonych godzinach
Dienst nach Vorschrift Substantiv	strajk włoskinoun strajk polegający na skrajnie skrupulatnym wykonywaniu obowiązków służbowych przez pracowników
der Dienstag [des Dienstag(e)s; die Dienstage] Substantiv	wtoreknoun drugi dzień tygodnia
die Dienstbarkeit [der Dienstbarkeit; die Dienstbarkeiten] Substantiv	służebność(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) ograniczone prawo rzeczowe na nieruchomości; noun
Dienstfahrzeug	samochód służbowy
Diensthund \| Polizeihund Substantiv	pies policyjnynoun pies wyszkolony do pracy z policją, m.in. wykrywający narkotyki, broń, materiały wybuchowe lub zaginione osoby
die Dienstkleidung [der Dienstkleidung; die Dienstkleidungen] Substantiv	uniformnoun ujednolicony ubiór wyróżniający członków jakiejś organizacji lub grupy zawodowej;
der Dienstleister [die Dienstleister] Substantiv	usługodawca(prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (ekonomia, ekonomiczny) osoba fizyczna lub prawna świadcząca usługi noun
die Dienstleistung [der Dienstleistung; die Dienstleistungen] Substantiv	usługanoun działalność gospodarcza służąca zaspokajaniu potrzeb ludzi
Dienstleistungs- Adjektiv	usługowyadjective przeznaczony do zaspokajania ludzkich potrzeb
der Dienstmann [des Dienstmann(e)s; die Dienstmänner\|Dienstleute] Adjektiv	ministerialny(administracja) dotyczący ministerstwa albo ministra, związany z ministerstwem albo ministrem adjective
der Dienstplan Substantiv	rozkładnoun plan czynności następujących w jakimś określonym porządku czasu
die Dienstreise [der Dienstreise; die Dienstreisen] Phrase	podróż służbowaphrase wyjazd służbowyphrase
der Abschleppdienst [des Abschleppdienst(e)s; die Abschleppdienste] Substantiv	pomoc drogowanoun
Aufsicht \| Wachdienst Substantiv	dozórnoun ludzie wyznaczeni do dozoru (1.1)
der Außendienstmitarbeiter [des Außendienstmitarbeiters; die Außendienstmitarbeiter] Substantiv	przedstawiciel handlowy(handel, handlowy) handlowiec odpowiedzialny za pozyskiwanie i obsługę klientów dla przedsiębiorstwa; noun
Bediensteter Substantiv	służącynoun osoba, która komuś służy, zajmuje się czyimś domem za wynagrodzeniem
der Urlaub [des Urlaub(e)s; die Urlaube] (in Betrieben, Behörden, beim Militär nach Arbeitstagen gezählte dienst-, arbeitsfreie Zeit, die jemand - zum Zwecke der Erholung - erhält) Substantiv	urlopnoun dni wolne od pracy przysługujące pracownikowi;
Bereitschaftsdienst \| Bergwacht \| Rettungsdienst \| medizinisch Notdienst \| technisch Bereitschaftsdienst Substantiv	pogotowienoun instytucja pomagająca w krytycznej sytuacji
der Bärendienst [des Bärendienst(e)s; die Bärendienste] Substantiv	niedźwiedzia przysługanoun przysługa przynosząca szkodę temu, komu chciano przysłużyć
Dienerin \| Dienstmädchen Substantiv	służącanoun osoba, która komuś służy, zajmuje się czyimś domem za wynagrodzenie;
der Faschingsdienstag [des Fastnachtsdienstag(e)s; die Fastnachtsdienstage] Substantiv	tłusty wtoreknoun ostatni wtorek karnawału wtorek zapustnynoun ostatni wtorek karnawału
Frondienst \| Leibeigenschaft Substantiv	pańszczyzna(historia, historyczny, historycznie) bezpłatna i przymusowa praca chłopów na rzecz właściciela ziemskiego w zamian za nadział gruntu; noun
Gottesdienst \| Andacht Substantiv	nabożeństwo(kościelny) obrzęd religijny, niekiedy znacznie rozbudowany, odbywający się najczęściej w świątyni; noun
Hospiz \| Hospizdienst Substantiv	hospicjum(medycyna, medyczny) zakład świadczący opiekę ludziom nieuleczalnie chorym bądź umierającym; noun
jemandem einen Bärendienst erweisen	wyświadczać komuś niedźwiedzią przysługę
der Kriegsdienstverweigerer [des Kriegsdienstverweigerers; die Kriegsdienstverweigerer] Substantiv	obdżektor(wojskowość, wojskowy) (filozofia, filozoficzny) osoba odmawiająca odbycia obowiązkowej służby wojskowej z powodów religijnych, moralnych lub etycznych; noun
der Militärdienst [des Militärdienst(e)s; die Militärdienste] Substantiv	wojsko(potocznie, potoczny) obowiązkowa służba militarna obywateli, przeszkolenie bojowe noun
Militärdienst \| Wehrdienst Substantiv	służba wojskowa(wojskowość, wojskowy) wykonywanie działań, obowiązków wojskowych noun
der Nachrichtendienst [des Nachrichtendienst(e)s; die Nachrichtendienste] Substantiv	wywiad(potocznie, potoczny) tekst wywiadu (1.1) noun
der Sicherheitsdienst [des Sicherheitsdienst(e)s; die Sicherheitsdienste] Substantiv	służba bezpieczeństwa(administracja) określenie służb państwowych odpowiedzialnych za bezpieczeństwo wewnętrzne kraju noun
Soldatendienst Substantiv	żołnierka(wojskowość, wojskowy) służba wojskowa noun
der Verdienst [des Verdienst(e)s; die Verdienste] Substantiv	zarobeknoun wynagrodzenie za wykonaną pracę zasługanoun godny docenienia, wartościowy rezultat czyjegoś działania
der Verdienst [des Verdienst(e)s; die Verdienste] Adjektiv	pustynnyadjective związany z pustynią, pochodzący z terenów pustyni

↑

dienst meaning in Polish

Your history

Online dictionaries

Might be interested