German-Polish dictionary »

bandit meaning in Polish

GermanPolish
der Bandit [des Banditen; die Banditen] Substantiv

bandytanoun
człowiek dopuszczający się ciężkich przestępstw, w tym napadów i morderstw

gangsternoun
osoba należąca do gangu

der Bandit [des Banditen; die Banditen] Adjektiv

bandyckiadjective
związany z bandytą, dotyczący bandyty

Banditentum Substantiv

bandytyzmnoun
dokonywanie ciężkich przestępstw, w tym zabójstw i rozbojów

die Banditin [der Banditin; die Banditinnen] Substantiv

bandytkanoun
kobieta bandyta

einarmiger Bandit Substantiv

jednoręki bandyta(potocznie, potoczny) automat do gier hazardowych, w którym po wrzuceniu monet i pociągnięciu za dźwignię z boku maszyny na bębnach lub ekranie dobierane są symbole w losowych konfiguracjach, przynosząc wygraną po wylosowaniu określonego układu symboli;
noun