German-Polish dictionary »

angel meaning in Polish

GermanPolish
die Angelrute [der Angelrute; die Angelruten] (Kurzform: Rute) Substantiv

wędkanoun
sprzęt służący do amatorskiego połowu ryb, składający się najczęściej z wędziska, żyłki, spławika i haczyka;

angelsächsisch [angelsächsischer; am angelsächsischsten] Adjektiv

anglosaskiadjective
związany z krajami, gdzie mówi się po angielsku (zazwyczaj dotyczy Wielkiej Brytanii, USA, Kanady i Australii)

Angelsächsisch [angelsächsischer; am angelsächsischsten] Adjektiv

język staroangielskiadjective

Angelusgebet | Angelus | Engel des Herrn Substantiv

Anioł Pański(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) modlitwa maryjna przypominająca o Zwiastowaniu Najświętszej Maryi Pannie;
noun

mangelhaft [mangelhafter; am mangelhaftesten] Substantiv

mierny(edukacja, edukacyjny) jedna z ocen szkolnych, najniższa ocena zaliczająca
noun

Archangelsk Substantiv

Archangielsk(geografia, geograficzny) miasto w północnej części europejskiej Rosji;
noun

bemängeln [bemängelte; hat bemängelt] Verb

mieć pretensjeverb

skrytykowaćverb

zarzucićverb

drängeln [drängelte; hat gedrängelt] Verb

trącaćverb
szturchać, lekko uderzać

Dreieck | Triangel Substantiv

trójkąt(geometria) wielokąt mający trzy boki;
noun

Evangeliar | Evangelienbuch Substantiv

ewangeliarz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) księga liturgiczna z podzielonymi na perykopy ewangeliami;
noun

das Evangelium [des Evangeliums; die Evangelien] Substantiv

Ewangelianoun

ewangelia(biblijny) (historia, historyczny, historycznie) wczesnochrześcijański utwór zawierający opis życia i nauki Jezusa;
noun

evangelikal Adjektiv

ewangelicznyadjective
zgodny z Ewangelią

evangelisch Adjektiv

ewangelickiadjective
związany z ewangelicyzmem

evangelisieren [evangelisierte; hat evangelisiert] Verb

apostołowaćverb
wypełniać obowiązki apostoła, głosić chrześcijaństwo

ewangelizować(teologia, teologiczny) głosić ewangelię
verb

zewangelizowaćverb
zaprowadzić chrześcijaństwo

der Evangelist [des Evangelisten; die Evangelisten] Substantiv

ewangelista(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) każdy z czterech autorów kanonicznych ewangelii;
noun

Evangelistar Substantiv

ewangelistarz(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) (bibliotekoznawstwo, bibliotekoznawczy) księga liturgiczna zawierająca tylko perykopy ewangeliczne przeznaczone do odczytania podczas mszy;
noun

Evangelos Substantiv

Ewangelosnoun
imię męskie

fehlen | mangeln Verb

brakowaćverb
być w zbyt małej ilości lub liczbie, nie wystarczać

Fehler | Mangel Substantiv

mankamentnoun
wada, błąd jakiegoś przedmiotu; także uchybienie, usterka

fehlerhaft | mangelhaft Adjektiv

felerny(najczęściej o przedmiocie) mający wady albo braki
adjective

Fernsehevangelist Substantiv

teleewangelista(telewizja, telewizyjny) (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) człowiek głoszący i komentujący ewangelię poprzez telewizję
noun

mangeln [mangelte; hat gemangelt] Verb

chybiaćverb
o podmiocie nie trafiać do zamierzonego celu

przepuścić(potocznie, potoczny) przeoczyć coś, nie wykorzystać czegoś z powodu przeoczenia
verb

zdążyćverb
przybyć na umówioną godzinę

Los Angeles Substantiv

Los Angeles(geografia, geograficzny) miasto w Stanach Zjednoczonych, w stanie Kalifornia;
noun

der Mangel [des Mangel(s); die Mängel, die Mangeln] Verb

zechciećverb
nabrać ochoty coś zrobić

der Mangel [des Mangel(s); die Mängel, die Mangeln] Substantiv

braknoun
fakt nieistnienia czegoś

magielnoun
maszyna do prasowania przy pomocy walców;

niedobórnoun
zbyt mała ilość czegoś

niedostateknoun
brak środków do życia

niewygodanoun
brak odpowiedniego wyposażenia, który utrudnia wykonywanie jakichś czynności

usterkanoun
nieduża wada w urządzeniu

Mangel | Fehler | Nachteil Substantiv

wadanoun
cecha obniżająca wartość przedmiotu

Messe | deutsch | evangelisch Messe | heilig Messe Substantiv

msza(religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) celebracja liturgiczna sprawowana w katolicyzmie i prawosławiu;
noun

Sache | Angelegenheit Substantiv

sprawanoun
to, co jest dla kogoś ważne

123