German-Polish dictionary »

alle meaning in Polish

GermanPolish
der Handball [des Handball(e)s; die Handbälle, —] Substantiv

szczypiorniaknoun

Handballerin

piłkarka ręczna

Holzfäller | Holzhauer | Holzknecht Substantiv

drwalnoun
człowiek pracujący w leśnictwie, który ścina drzewa;

hypoallergenem Adjektiv

hipoalergiczny(kosmetyka, kosmetyczny, kosmetologia) o kosmetykach: przeznaczony dla alergików, niewywołujący alergii
adjective

in alle Ewigkeit Adverb

na wieki wiekówadverb
na zawsze, na wieki

po wieki wieków(przestarzałe, przestarzały) na zawsze, na wieki, na wieki wieków
adverb

in aller Munde sein

być na ustach wszystkich

in der Nacht sind alle Katzen grau

w nocy wszystkie koty są szaregdy ktoś nie zna dobrze sytuacji, może łatwo pomylić się w jej ocenie

in Ohnmacht fallen Verb

mdlećverb
tracić przytomność, najczęściej na skutek braku tlenu w mózgu

der Infraschall [des Infraschall(e)s; —] Substantiv

infradźwięk(fizyka, fizyczny) fala dźwiękowa o częstotliwości zbyt niskiej by być słyszalną dla człowieka (zależnie od definicji poniżej 16 albo 20 Hz);
noun

insgesamt | alles in allem | en bloc | zusammen Adverb

ogółemadverb
uwzględniając całość, wszystkie elementy

das Intervall [des Intervalls; die Intervalle] Substantiv

interwał(muzykologia, muzyka, muzykologiczny, muzyczny) odległość między wysokościami dwóch dźwięków;
noun

der Kaninchenstall [des Kaninchenstall(e)s; die Kaninchenställe] Substantiv

królikarnianoun

die Kavallerie [der Kavallerie; die Kavallerien] Substantiv

kawaleria(wojskowość, wojskowy) rodzaj wojsk walczących konno;
noun

konnica(historia, historyczny, historycznie) (wojskowość, wojskowy) formacja wojskowa złożona z uzbrojonych jeźdźców konnych
noun

der Kavallerist [des Kavalleristen; die Kavalleristen] Substantiv

kawalerzysta(wojskowość, wojskowy) żołnierz na służbie w oddziale kawalerii
noun

Kirchenhalle Substantiv

babiniec(dawniej, dawny) także obecnie (Kraków, Bukowina) (architektura, architektoniczny) przedsionek kościoła lub wydzielona część synagogi, przeznaczone dla kobiet;
noun

Klaue | Fang | Kralle Substantiv

szpon(ornitologia, ornitologiczny) ostry, zakrzywiony pazur ptaków drapieżnych;
noun

der Knall [des Knall(e)s; die Knalle] Substantiv

plask(potocznie, potoczny) dźwięk plaskania, który powstaje podczas uderzenia o coś płaskiego lub miękkiego
noun

knallen [knallte; ist geknallt] Verb

trzasnąćverb
uderzyć mocno w coś, wywołując krótki, głośny dźwięk

knallen | knarren | knistern | prasseln Verb

trzasnąćverb
wydać płaski, suchy dźwięk jak przy łamaniu czegoś

die Knallerbse [der Knallerbse; die Knallerbsen] Substantiv

diabełeknoun

strzelający diabełeknoun

die Koralle [der Koralle; die Korallen] Substantiv

koral(mineralogia, mineralogiczny) szkielet węglanowy koralowców;
noun

koralowiec(zoologia, zoologiczny) osiadłe zwierzę morskie z gromady koralowców;
noun

Koralle | Blumentier Substantiv

koral(biologia, biologiczny) koralowiec
noun

Korallenmeer Substantiv

Morze Koralowe(geografia, geograficzny) morze na Oceanie Spokojnym;
noun

das Korallenriff [des Korallenriff(e)s; die Korallenriffe] Substantiv

rafa koralowanoun
rafa powstała z nagromadzenia pozostałości organizmów morskich, głównie szkieletów korali

Kralle | Klaue Substantiv

pazur(zoologia, zoologiczny) ostro zakończony, rogowy twór naskórka na końcach palców niektórych zwierząt, zwłaszcza drapieżnych;
noun

der Krawall [des Krawall(e)s; die Krawalle] Substantiv

burdanoun

wrzawanoun

der Kriminalfall [des Kriminalfall(e)s; die Kriminalfälle] Substantiv

przypadek kryminalnynoun

der Kristall [des Kristalls; die Kristalle, —] Substantiv

kryształ(fizyka, fizyczny) (chemia, chemiczny) (mineralogia, mineralogiczny) ciało stałe o geometrycznie uporządkowanej budowie wewnętrznej;
noun

kryształ(potocznie, potoczny) przezroczyste, ciężkie szkło ołowiowe do wyrobu dekoracyjnych wazonów, kielichów itp.; również wyrób z takiego szkła;
noun

der Kuhstall [des Kuhstall(e)s; die Kuhställe] Adjektiv

statycznyadjective
niepodatny na zmiany

statycznyadjective
w stanie równowagi

der Lachanfall [des Lachanfall(e)s; die Lachanfälle] Substantiv

głupawka(potocznie, potoczny) (żartobliwie) niekontrolowany napad śmiechu; stan bezmyślnej wesołości – często zaraźliwej
noun

der Lachanfall [des Lachanfall(e)s; die Lachanfälle] Phrase

atak śmiechuphrase

napad śmiechuphrase

lallen [lallte; hat gelallt] Verb

bełkotaćverb
wypowiadać słowa w sposób bardzo niewyraźny, trudny do zrozumienia

5678