ahr meaning in Polish
| German | Polish |
|---|---|
| Einunddreißigjähriger Substantiv | trzydziestojednolateknoun |
| einundfünfzigjährig Adjektiv | pięćdziesięciojednoletniadjective pięćdziesięciojednoletniadjective |
| Einundfünfzigjährige Substantiv | pięćdziesięciojednolatkanoun |
| Einundfünfzigjähriger Substantiv | pięćdziesięciojednolateknoun |
| einundneunzigjährig Adjektiv | dziewięćdziesięciojednoletniadjective dziewięćdziesięciojednoletniadjective |
| Einundneunzigjährige Substantiv | dziewięćdziesięciojednolatkanoun |
| Einundneunzigjähriger Substantiv | dziewięćdziesięciojednolateknoun |
| einundsechzigjährig Adjektiv | sześćdziesięciojednoletniadjective sześćdziesięciojednoletniadjective |
| Einundsechzigjährige Substantiv | sześćdziesięciojednolatkanoun |
| Einundsechzigjähriger Substantiv | sześćdziesięciojednolateknoun |
| einundsiebzigjährig Adjektiv | siedemdziesięciojednoletniadjective siedemdziesięciojednoletniadjective |
| Einundsiebzigjährige Substantiv | siedemdziesięciojednolatkanoun |
| Einundsiebzigjähriger Substantiv | siedemdziesięciojednolateknoun |
| einundvierzigjährig Adjektiv | czterdziestojednoletniadjective czterdziestojednoletniadjective |
| Einundvierzigjährige Substantiv | czterdziestojednolatkanoun |
| Einundvierzigjähriger Substantiv | czterdziestojednolateknoun |
| einundzwanzigjährig Adjektiv | dwudziestojednoletniadjective dwudziestojednoletniadjective |
| Einundzwanzigjährige Substantiv | dwudziestojednolatkanoun |
| Einundzwanzigjähriger Substantiv | dwudziestojednolateknoun |
| Einzelzeitfahren Substantiv | jazda indywidualna na czas(sport, sportowy) w kolarstwie: konkurencja, gdzie zawodnicy startując pojedynczo i nie mogąc korzystać z pomocy innych muszą jak najszybciej przejechać określony odcinek; |
| das Elektrofahrzeug [des Elektrofahrzeug(e)s; die Elektrofahrzeuge] Substantiv | |
| elfjährig Adjektiv | jedenastoletniadjective jedenastoletniadjective |
| Elfjährige Substantiv | jedenastolatkanoun |
| Elfjähriger Substantiv | jedenastolateknoun |
| erfahren [erfuhr; hat erfahren] Verb | doświadczaćverb doświadczyćverb dowiadywać sięverb dowiedzieć sięverb poznawaćverb |
| erfahren [erfuhr; hat erfahren] Adjektiv | doświadczonyadjective |
| die Erfahrung [der Erfahrung; die Erfahrungen] Verb | doznawaćverb |
| die Erfahrung [der Erfahrung; die Erfahrungen] Substantiv | eksperiencja(dawniej, dawny) doświadczenie |
| Erfahrung | Erlebnis Substantiv | doświadczenienoun |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »