German-Polish dictionary »

acker meaning in Polish

GermanPolish
der Acker [des Ackers; die Äcker] Substantiv

niwa(poetycki, poetycko) pole uprawne
noun

Acker-Ringelblume Substantiv

nagietek polny(botanika, botaniczny) Calendula arvensis, jednoroczna roślina zielna, jednopienna, o żółtych lub pomarańczowych kwiatach;
noun

Acker-Schachtelhalm | Katzenwedel Substantiv

skrzyp polny(botanika, botaniczny) Equisetum arvense, roślina wieloletnia należąca do rodziny skrzypowatych występująca głównie w Europie i mająca zastosowanie lecznicze;
noun

Acker | Acre Substantiv

akrnoun
anglosaska jednostka powierzchni gruntów, równa ok. 4047 m2;

ackerbaulich Adjektiv

agronomicznyadjective
związany z agronomią, dotyczący agronomii

Ceres [Ceres/Ceres'; —] (Göttin der Feldfrucht, des Ackerbaus) Substantiv

Ceres(astronomia, astronomiczny) planeta karłowata o numerze katalogowym 1, z pasa głównego planetoid, do 2006 r. zaliczana do planetoid, odkryta w 1801 r.;
noun

Ceres(mitologia rzymska) bogini urodzaju i wegetacji, utożsamiana z grecką Demeter;
noun

Ackergauchheil

kurzyślad polny

das Ackerland [des Ackerland(e)s] Substantiv

użyteknoun
obszar ziemi będący w uprawie lub nadający się do uprawy

das Ackerland [des Ackerland(e)s] Adjektiv

uprawnyadjective
o ziemi: nadająca się do uprawy na niej roślin

Ackermann Substantiv

oracznoun
ten, kto orze pole

Ackerröte

rolnica pospolita

Ackerschotendotter

pszonak drobnokwiatowy

Ackerwinde

powój polny

alt Knacker Substantiv

staruch(pogardliwie, pogardliwy) stary człowiek
noun

alter Knacker Verb

smrodzić(potocznie, potoczny) wydalać przez odbyt cuchnące gazy
verb

alter Knacker Substantiv

bździnanoun
śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii, odchodzący z tyłu z hałasem

pierdnoun
śmierdzący, gazowy efekt przemiany materii

der Backpacker [des Backpackers; die Backpacker] Substantiv

backpackernoun
określenie turysty podróżującego po świecie z plecakiem jako jedynym bagażem, sypiającego w schroniskach i najczęściej odwiedzającego kraje, w których jest taniej

blinken | funkeln | flackern Verb

mrugać(przenośnie, przenośnia) świecić nieregularnym, przerywanym światłem
verb

der Cracker [des Crackers; die Cracker, die Crackers] Substantiv

białas(potocznie, potoczny) (slangowo) (pejoratywnie, pejoratywny) człowiek o białej skórze, człowiek białej rasy
noun

haker(potocznie, potoczny) osoba zajmująca się łamaniem zabezpieczeń komputerowych lub włamaniami na inne komputery;
noun

Feld | Acker Substantiv

polenoun
część ziemi przeznaczona pod uprawę;

das flackern Verb

iskrzyćverb
odbijając światło sprawiać wrażenie naprzemiennego gaśnięcia i zapalania się

iskrzyćverb
świecić lub odbijać światło w sposób przypominający naprzemienne gaśnięcie i zapalanie się

flackern | flimmern Verb

migotaćverb
świecić w sposób przerywany lub krótko

gackern [gackerte; hat gegackert] Verb

gdakaćverb
o kurze: wydawać głos

das Gegacker [des Gegackers; —] Substantiv

chichotnoun

gdakanienoun

Geklacker Substantiv

klekotnoun
terkotanie maszyny lub motoru

terkot(potocznie, potoczny) odgłos wytwarzany poprzez jednostajne miarowe uderzanie
noun

der Geldschrankknacker [des Geldschrankknackers; die Geldschrankknacker] Substantiv

kasiarz(potocznie, potoczny) złodziej okradający kasy pancerne
noun

Greis | Knacker Substantiv

grzyb(pogardliwie, pogardliwy) ktoś stary, niedołężny
noun

der Hacker [des Hackers; die Hacker] Substantiv

haker(środowiskowy) (informatyka, informatyczny) osoba o bardzo dużych, praktycznych umiejętnościach informatycznych (lub elektronicznych), która identyfikuje się ze społecznością hakerską;
noun

Knochenarbeit | Plackerei Substantiv

orka(potocznie, potoczny) (przenośnie, przenośnia) ciężka bądź wyczerpująca praca
noun

der Korinthenkacker [des Korinthenkackers; die Korinthenkacker] Substantiv

człowiek, który dzieli włos na czworonoun

człowiek upierdliwynoun

upierdliwiecnoun

Kultivator | Ackerfräse Substantiv

kultywatornoun
drapacz, narzędzie uprawowe do spulchniania roli bez jej odwracania oraz do niszczenia chwastów;

Landwirtschaft | Ackerbau Substantiv

rolnictwo(rolnictwo, rolniczy) dział gospodarki i zajęcie, które polega na wytwarzaniu żywności i surowców przemysłowych poprzez uprawę roślin i hodowlę zwierząt;
noun

12