German-Norwegian dictionary »

pfeife meaning in Norwegian

GermanNorwegian
die Pfeife [der Pfeife; die Pfeifen] Substantiv
f

fløytenoun

pipenoun

pfeifen [pfiff; hat/ist gepfiffen] Verb
v

hvineverb

pipeverb

plystreverb

abpfeifen [pfiff ab; hat abgepfiffen] Verb

avblåseverb

Abseits pfeifen

blåse av for offside

Goldregenpfeifer

heilo

ich pfeife darauf

det gir jeg blaffen i