German | Norwegian |
---|---|
Necken | |
necken [neckte; hat geneckt] Verb | erteverb tirreverb |
die Schnecke [der Schnecke; die Schnecken] Substantiv f | sneglenoun snilenoun vindelnoun |
die Straßenecke [der Straßenecke; die Straßenecken] Substantiv f | gatehjørnenoun |
die Wellhornschnecke [der Wellhornschnecke; die Wellhornschnecken] Substantiv f | buhundnoun kongsneglnoun |