German-Norwegian dictionary »

kanten meaning in Norwegian

GermanNorwegian
kanten [kantete; hat gekantet] Verb

kanteverb

die Kante [der Kante; die Kanten] Substantiv
f

kantnoun

randnoun

abkanten [kantete ab; hat abgekantet] Phrase
v

avrundeverb

kutteverb

die Bordsteinkante [der Bordsteinkante; die Bordsteinkanten] Substantiv

fortauskantnoun

der Brotkanten Substantiv

brødskalknoun

skalknoun

der Fabrikant [des Fabrikanten; die Fabrikanten] Substantiv
m

fabrikantnoun

die Oberkante [der Oberkante; die Oberkanten] Phrase
f

overkantnoun

der Praktikant [des Praktikanten; die Praktikanten] Substantiv
m

praktikantnoun

der Straßenmusikant [des Straßenmusikanten; die Straßenmusikanten] Phrase
m

gatemusikantnoun