German-Dutch dictionary »

alt meaning in Dutch

GermanDutch
altertümlich [altertümlicher; am altertümlichsten] Adjektiv

aloudbijvoeglijk naamwoord

antiekbijvoeglijk naamwoord

ouderwetsbijvoeglijk naamwoord

die Altertumskunde [der Altertumskunde; die Altertumskunden] Substantiv

archeologiesubstantief

oudheidkundesubstantief

altgriechisch Adjektiv

Helleensbijvoeglijk naamwoord

der Altist [des Altisten; die Altisten] Substantiv

altm

altistm

altzangerm

die Altstimme [der Altstimme; die Altstimmen] Substantiv

altsubstantief

altstemsubstantief

tweedealtsubstantief

Aaltierchen

azijnaaltje

abhalten Verb

afhoudenv

onthoudenv

onttrekkenv

weghoudenv

baltisch [baltischer; am baltischsten] Adjektiv

Baltischbijvoeglijk naamwoord

einfältig [einfältiger; am einfältigsten] Adjektiv

aalwaardigbijvoeglijk naamwoord

aalwarigbijvoeglijk naamwoord

eenvoudigbijvoeglijk naamwoord

enkelvoudigbijvoeglijk naamwoord

simpelbijvoeglijk naamwoord

eisenhaltig [eisenhaltiger; am eisenhaltigsten] Adjektiv

ijzerhoudendbijvoeglijk naamwoord

enthaltsam [enthaltsamer; am enthaltsamsten] Adjektiv

matigbijvoeglijk naamwoord

onthoudendbijvoeglijk naamwoord

gewaltsam [gewaltsamer; am gewaltsamsten] Adjektiv

gewelddadigbijvoeglijk naamwoord

goldhaltig [goldhaltiger; am goldhaltigsten] Adjektiv

goudhoudendbijvoeglijk naamwoord

haltbar [haltbarer; am haltbarsten] Adjektiv

fermbijvoeglijk naamwoord

forsbijvoeglijk naamwoord

hechtbijvoeglijk naamwoord

potigbijvoeglijk naamwoord

robuustbijvoeglijk naamwoord

sterkbijvoeglijk naamwoord

stevigbijvoeglijk naamwoord

stoerbijvoeglijk naamwoord

struisbijvoeglijk naamwoord

kaltblütig [kaltblütiger; am kaltblütigsten] Adjektiv

koudbloedigbijvoeglijk naamwoord

kalt [kälter; am kältesten] Adjektiv

kilbijvoeglijk naamwoord

koudbijvoeglijk naamwoord

123