English-Norwegian dictionary »

mountain meaning in Norwegian

EnglishNorwegian
mountain [mountains] (large mass of earth and rock)
noun
[UK: ˈmaʊn.tɪn]
[US: ˈmaʊn.tən]

(Bokmål) fjellnoun
{n}, berg {n}

(Nynorsk) fjellnoun
{n}, berg {n}

mountain chain (a series of mountain ranges)
noun
[UK: ˈmaʊn.tɪn tʃeɪn]
[US: ˈmaʊn.tən ˈtʃeɪn]

(Bokmål) fjellkjedenoun
{m}

(Nynorsk) fjellkjedenoun
{f}

mountain pass (low point)
noun
[UK: ˈmaʊn.tɪn pɑːs]
[US: ˈmaʊn.tən ˈpæs]

(Bokmål) fjellovergangnoun
{m}, fjellPlaSS {n}

(Nynorsk) fjellovergangnoun
{m}, fjellPlaSS {n}

mountain range (line of mountains)
noun
[UK: ˈmaʊn.tɪn reɪndʒ]
[US: ˈmaʊn.tən ˈreɪndʒ]

(Bokmål) fjellkjedenoun
{m}

(Nynorsk) fjellkjedenoun
{f}

mountaineer [mountaineers] (one who climbs mountains for sport or pleasure)
noun
[UK: ˌmaʊn.tɪ.ˈnɪə(r)]
[US: ˈmaʊn.tə.ˌnɪr]

(Bokmål) fjellklatrernoun
{m}

(Nynorsk) fjellklatrarnoun
{m}

mountainous (having many mountains)
adjective
[UK: ˈmaʊn.tɪ.nəs]
[US: ˈmaʊn.tə.nəs]

(Bokmål) fjellrikadjective

(Nynorsk) fjellrikadjective

mountainside [mountainsides] (slope of mountain)
noun
[UK: ˈmaʊn.tən.saɪd]
[US: ˈmaʊn.tən.ˌsaɪd]

(Bokmål) fjellsidenoun
{m} {f}

(Nynorsk) fjellsidenoun
{f}

mountaintop (the summit of a mountain)
noun
[UK: ˈmaʊn.tən.ˌtɑːp]
[US: ˈmaʊn.tən.ˌtɑːp]

(Bokmål) fjelltoppnoun
{m}

(Nynorsk) fjelltoppnoun
{m}

if the mountain won't come to Muhammad (if one cannot get something done by commanding it)
phrase

(Bokmål) når fjellet ikke kommer til Muhammed, må Muhammed komme til fjelletphrase

make a mountain out of a molehill (to treat a problem as greater than it is)
verb

(Bokmål) gjøre en mygg til en elefantverb

(Nynorsk) gjere ein mygg til ein elefantverb

gjøre en fjær til fem hønsverb

Rocky Mountains (mountain range)
proper noun

Rocky Mountainsproper noun

Sugarloaf Mountain (rocky peak in Rio de Janeiro)
proper noun

(Bokmål) Sukkertoppenproper noun
{m}

(Nynorsk) Sukkertoppenproper noun
{m}