English-Norwegian dictionary »

great-grandchild meaning in Norwegian

EnglishNorwegian
great-grandchild [great-grandchildren] (The child (son or daughter) of one's grandchild)
noun
[UK: ˈɡreɪt.ˈɡrænd.tʃaɪld]
[US: ˈɡræn.tʃaɪld]

(Bokmål) oldebarnnoun
{n}

(Nynorsk) oldebarnnoun
{n}