English-Norwegian dictionary »

conjugation meaning in Norwegian

EnglishNorwegian
conjugation [conjugations] (in some languages, one of several classifications of verbs)
noun
[UK: ˌkɒn.dʒʊ.ˈɡeɪʃ.n̩]
[US: ˌkɑːn.dʒə.ˈɡeɪʃ.n̩]

(Bokmål) bøyningnoun
{m} {f}, bøying {m} {f}, konjugaSjon {m}

(Nynorsk) bøyingnoun
{f}, konjugaSjon {m}