English | Norwegian |
---|---|
break in (to enter by force or illicitly) verb [UK: breɪk ɪn] [US: ˈbreɪk ɪn] | |
break-in [break-ins] (act of entering to commit an offense) noun [UK: ˈbreɪk ɪn] [US: ˈbreɪk ɪn] | (Bokmål) innbruddnoun |
breaking strain (amount of strain which can break something) noun | (Bokmål) bruddstyrkenoun |