English-Norwegian dictionary »

accent meaning in Norwegian

EnglishNorwegian
accent [accents] (higher-pitched or stronger articulation)
noun
[UK: ˈæk.sent]
[US: ək.ˈsent]

(Bokmål) aksentnoun
{m}, trykk {n}, betoning {m}

accent [accented, accenting, accents] (to emphasize)
verb
[UK: ˈæk.sent]
[US: ək.ˈsent]

aksentuereverb

accentuate [accentuated, accentuating, accentuates] (to bring out distinctly)
verb
[UK: ək.ˈsen.tʃueɪt]
[US: ək.ˈsen.tʃuet]

aksentuere, betone, framheveverb

accentuate [accentuated, accentuating, accentuates] (to mark with a written accent)
verb
[UK: ək.ˈsen.tʃueɪt]
[US: ək.ˈsen.tʃuet]

aksentuereverb

accentuate [accentuated, accentuating, accentuates] (to pronounce with an accent)
verb
[UK: ək.ˈsen.tʃueɪt]
[US: ək.ˈsen.tʃuet]

aksentuere, betoneverb

accentuation [accentuations] noun
[UK: ək.ˌsen.tʃu.ˈeɪʃ.n̩]
[US: ək.ˌsen.tʃu.ˈeɪʃ.n̩]

betoningnoun
{c}, akSentuering {c}

acute accent noun
[UK: ə.ˈkjuːt ˈæk.sent]
[US: ə.ˈkjuːt ək.ˈsent]

(Bokmål) akuttnoun
{m}, akutt akSent {m}, akutt-tegn {n}, accent aigu {m}

grave accent noun
[UK: ɡreɪv ˈæk.sent]
[US: ˈɡreɪv ək.ˈsent]

(Bokmål) accent gravenoun
{m}, graviS {m}, graviStegn {n}