cunning meaning in Dutch

English	Dutch
cunning (aptitude) noun [UK: ˈkʌn.ɪŋ] [US: ˈkʌn.ɪŋ]	kundigheidsubstantief {f}
cunning (skill of being sly or deceitful) noun [UK: ˈkʌn.ɪŋ] [US: ˈkʌn.ɪŋ]	sluwheidsubstantief
cunning (skillful) adjective [UK: ˈkʌn.ɪŋ] [US: ˈkʌn.ɪŋ]	bedrevenbijvoeglijk naamwoord handigbijvoeglijk naamwoord
cunning (sly) adjective [UK: ˈkʌn.ɪŋ] [US: ˈkʌn.ɪŋ]	doortraptbijvoeglijk naamwoord geslepenbijvoeglijk naamwoord leepbijvoeglijk naamwoord sluwbijvoeglijk naamwoord
cunning folk (professional or semi-professional practitioner of magic) noun	duivelbannerssubstantief {m-Pl} toverdokterssubstantief {m-Pl}

Your history