Engels-Nederlands woordenboek »
variant betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| variant (showing deviation or disagreement) adjective [UK: ˈveə.rɪənt] [US: ˈve.riənt] | afwijkendbijvoeglijk naamwoord |
| variant (showing variety, diverse) adjective [UK: ˈveə.rɪənt] [US: ˈve.riənt] | gevariëerdbijvoeglijk naamwoord verscheidenbijvoeglijk naamwoord |
| variant [variants] (something slightly different) noun [UK: ˈveə.rɪənt] [US: ˈve.riənt] | variantsubstantief |
