Engels-Nederlands woordenboek »
pioneering betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| pioneering (involving new ideas or methods) adjective [UK: ˌpaɪə.ˈnɪər.ɪŋ] [US: ˌpaɪə.ˈnɪr.ɪŋ] | baanbrekendbijvoeglijk naamwoord toonaangevendbijvoeglijk naamwoord wegbereidendbijvoeglijk naamwoord |
