Engels-Nederlands woordenboek »
intent betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| intent [intents] (something that is intended) noun [UK: ɪn.ˈtent] [US: ˌɪn.ˈtent] | bedoelingsubstantief |
| intention [intentions] (course intended to follow) noun [UK: ɪn.ˈten.ʃn̩] [US: ˌɪn.ˈten.tʃn̩] | intentiesubstantief oogmerksubstantief opzet [opzetten]substantief voornemensubstantief |
| intention [intentions] (the goal or purpose) noun [UK: ɪn.ˈten.ʃn̩] [US: ˌɪn.ˈten.tʃn̩] | bedoelingsubstantief |
| intentional (done with intent) adjective [UK: ɪn.ˈten.ʃnəl] [US: ˌɪn.ˈten.ʃə.nəl] | met voorbedachte radebijvoeglijk naamwoord |
| intentional (intended or planned; done deliberately or voluntarily) adjective [UK: ɪn.ˈten.ʃnəl] [US: ˌɪn.ˈten.ʃə.nəl] | opzettelijkbijvoeglijk naamwoord |
| intently (in a focused manner) adverb [UK: ɪn.ˈtent.li] [US: ˌɪn.ˈtent.li] | aandachtigbijwoord |
| letter of intent (document) noun [UK: ˈle.tə(r) əv ɪn.ˈtent] [US: ˈle.tər əv ˌɪn.ˈtent] | intentieverklaringsubstantief |
| the road to hell is paved with good intentions (well-intended acts can lead to disasters) phrase [UK: ðə rəʊd tuː hel ɪz peɪvd wɪð ɡʊd ɪn.ˈten.ʃn̩z] [US: ðə roʊd ˈtuː ˈhel ˈɪz ˈpeɪvd wɪθ ˈɡʊd ˌɪn.ˈten.tʃn̩z] | |
| unintentional (not intended or deliberate; inadvertent; unwitting) adjective [UK: ˌʌ.nɪn.ˈten.ʃnəl] [US: ˌʌ.ˌnɪn.ˈten.ʃə.nəl] | onbedoeldbijvoeglijk naamwoord onbedoeldebijvoeglijk naamwoord |
| unintentionally (in an unintentional manner) adverb [UK: ˌʌ.nɪn.ˈten.ʃnə.li] [US: ˌʌ.ˌnɪn.ˈten.ʃə.nə.li] | onbedoeldbijwoord |
| well-intentioned (having good intentions) adjective [UK: ˌwel ɪn.ˈten.ʃn̩d] [US: ˌwel ɪn.ˈten.ʃn̩d] | goedbedoeldbijvoeglijk naamwoord |
